Kopa Skrzyczeńska
Kopa Skrzyczeńska[1] (1189 m[2]) – płaskie, niewybitne wypiętrzenie grzbietu łączącego Skrzyczne z Malinowską Skałą w Paśmie Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim. W grzbiecie tym kolejno znajdują się: Małe Skrzyczne, Kopa Skrzyczeńska i Malinowska Skała[2][1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1189 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°40′12,5″N 19°00′19,7″E/49,670139 19,005472
| |
Północno-zachodnie stoki Kopy Skrzyczeńskiej z licznymi polanami opadają ku dolinie Żylicy, w kierunku południowo-wschodnim porośnięte lasem stoki Kopy Skrzyczeńskiej opadają do doliny Malinowskiego Potoku[3].
Stoki Kopy Skrzyczeńskiej w latach 90. XX w. zostały całkowicie ogołocone z lasów. Do czasu odbudowy szaty roślinnej tereny te stały się dzięki temu w zimie jednym z nielicznych miejsc w polskich Beskidach z występującym zagrożeniem lawinowym, a także doskonałym punktem widokowym[4].
Przez szczyt Kopy Skrzyczeńskiej biegną znaki zielonego szlaku turystycznego ze Skrzycznego na Malinowską Skałę[5], oraz granica między miastami Skrzyczne i Żywiec[3].
-
Widok na Kopę Skrzyczeńską z Malinowskiej Skały -
Kopa Skrzyczeńska (2023 r.) -
Kopa Skrzyczeńska (2023 r.)
.jpg)
.jpg)
Szlaki turystyczne
edytuj
Skrzyczne – Małe Skrzyczne – Kopa Skrzyczeńska – Malinowska Skała – rozdroże pod Malinowską Skałą – Malinowskie Siodło – Zielony Kopiec – Gawlasi – Magurka Wiślańska – Barania Góra. Czas przejścia 3 godz., z powrotem 2 godz. 55 min[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Według turystycznej tabliczki informacyjnej na szczycie.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-06-21].
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-05-17].
- ↑ Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-71-7.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.