Kopidodonrodzaj wymarłego ssaka. Żył we wczesnym eocenie.

Kopidodon
Wittich, 1898
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

tkankowce właściwe

Nadtyp

wtórouste

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Infratyp

żuchwowce

Nadgromada

czworonogi

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

Cimolesta

Rodzina

Paroxyclaenidae

Rodzaj

Kopidodon

Opis edytuj

Przypominał wiewiórkę. Był największym zamieszkującym drzewa ssakiem eoceńskiej Europy, mierzył bowiem 115 cm, z czego większość stanowił ogon. Posiadały one przerażające kły, używane prawdopodobnie do obrony. Ich trzonowce były przystosowane do żucia pokarmu roślinnego, a nie mięsa. Łapy i pazury pozwalały na zręczne wspinanie się po drzewach, jak to czynią dzisiejsze wiewiórki. Podobnie jak one miał też długi ogon pozwalający mu utrzymać równowagę.

Szczątki odnalezione zostały w kopalni Messel, przy czym zachowały się ślady futra.