Kormoran nielotny[4] (Nannopterum harrisi) – gatunek dużego, nielotnego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Występuje na obszarze wysp Galapagos; jest narażony na wyginięcie. Jest to gatunek monotypowy[2][5].

Kormoran nielotny
Nannopterum harrisi[1]
(Rothschild, 1898)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

głuptakowe

Podrząd

głuptakowce

Rodzina

kormorany

Rodzaj

Nannopterum

Gatunek

kormoran nielotny

Synonimy
  • Phalacrocorax harrisi Rotschild, 1898[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Charakterystyka edytuj

Długość ciała 89–100 cm, długość skrzydła około 25 cm[2]. Masa ciała około 2,5–4 kg; samce są cięższe od samic[2]. Upierzenie brązowoczarne. Kormoran nielotny występuje tylko na dwóch wyspach archipelagu Galapagos – Fernandinie i Isabeli[2]. Jest to wielki ptak, nieporadny na lądzie, ale sprawny w wodzie. Jak wiele gatunków zamieszkujących niewielkie wyspy nie potrafi latać – ma małe, uwstecznione skrzydła, na których pozostało jedynie kilka lotek. Kormorany nielotne gniazdują przez cały rok z nasileniem między marcem a wrześniem. Jaja wysiadują oboje rodzice, odprawiając charakterystyczne rytuały z kępką wodorostów w dziobie przy każdej zmianie. W ciągu jednego roku para może wyprowadzić kilka lęgów. Mimo to populacja kormorana nielotnego jest mała i zalicza się go do gatunku rzadkich.

Status edytuj

Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable). W 2013 roku liczebność populacji szacowano na 2080 osobników. Trend liczebności populacji jest obecnie (2018) uznawany za stabilny. Gatunek jest podatny na zjawisko El Niño, np. w 1983 roku, gdy miało ono wyjątkowo silny przebieg, populacja kormorana nielotnego spadła o połowę – do około 400 osobników, ale w ciągu jednego sezonu lęgowego się odbudowała. Do innych zagrożeń dla gatunku należą m.in. obecność introdukowanych ssaków, nielegalne rybołówstwo, obecność turystów czy wycieki ropy[3].

Przypisy edytuj

  1. Nannopterum harrisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Orta, J., Garcia, E.F.J., Christie, D.A., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Flightless Cormorant (Nannopterum harrisi). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-29].
  3. a b BirdLife International, Nannopterum harrisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-02-29] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].
  5. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj