Kormorany
Kormorany[2], kormoranowate (Phalacrocoracidae) – rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).
| ||
Phalacrocoracidae[1] | ||
Reichenbach, 1850 | ||
![]() Przedstawiciel rodziny – kormoran zwyczajny (Phalacrocorax carbo) | ||
Systematyka | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | zwierzęta | |
Typ | strunowce | |
Podtyp | kręgowce | |
Gromada | ptaki | |
Podgromada | Neornithes | |
Infragromada | ptaki neognatyczne | |
Rząd | głuptakowe | |
Podrząd | głuptakowce | |
Rodzina | kormorany | |
Typ nomenklatoryczny | ||
Phalacrocorax Brisson, 1760 | ||
Rodzaje | ||
zobacz opis w tekście |
Zasięg występowaniaEdytuj
Rodzina obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące brzegi mórz, jezior i rzek wszystkich kontynentów[3][4].
Cechy charakterystyczneEdytuj
Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- długość ciała 45–100 cm[3]
- rozpiętość skrzydeł 80–160 cm
- masa 0,9–4,9 kg
- silnie wydłużona sylwetka[5]
- długa szyja[5]
- długi, prosty, haczykowato zakończony dziób[5]
- nogi przesunięte ku tyłowi
- w ubarwieniu dominują ciemne barwy lub czerń, często z zieloną albo niebieską opalizacją[3]
- barwne tęczówki
- barwna skóra nóg i w okolicy dzioba
- doskonali lotnicy
- dobrze pływają i nurkują
- upierzenie nie jest wodoodporne – po nurkowaniu muszą je wysuszyć
- zasadniczo gnieżdżą się kolonijnie[3]
- zazwyczaj 2 do 4 jaj w zniesieniu
- błony między palcami[5]
- gniazdowniki.
Mniejsze gatunki kormoranów nurkują zwykle na głębokości 5–10 m, większe zazwyczaj do 30 m. Maksymalna odnotowana głębokość na jaką nurkował kormoran żałobny (Phalacrocorax atriceps melanogenis) wynosi 145 m[6].
SystematykaEdytuj
Do rodziny należą następujące rodzaje[2]:
- Microcarbo Bonaparte, 1856
- Phalacrocorax Brisson, 1760
PrzypisyEdytuj
- ↑ Phalacrocoracidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (Wersja: 2017-09-23). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-04].
- ↑ a b c d D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Cormorants and Shags (Phalacrocoracidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phalac1.01. [dostęp 2020-05-21]. (ang.)
- ↑ P. Rasmussen, D. Donsker (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters (ang.). IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-04].
- ↑ a b c d Lars Svensson: Przewodnik Collinsa. Ptaki. Wyd. II. Warszawa: Multico, 2017, s. 78. ISBN 978-83-7763-406-6.
- ↑ Tremblay et al. Time budget and diving behaviour of chick-rearing Crozet shags. „Canadian Journal of Zoology”. 83 (7), s. 971, 2005 (ang.).