Kozłowiec (półwysep)
Kozłowiec (kaszb. Kòzłówc) – zalesiony półwysep o rozwiniętej linii brzegowej na obszarze gminy Dziemiany w obrębie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego. Oddziela Jezioro Radolne od jeziora Wdzydze[1].
 Kozłowiec od strony Jeziora Radolnego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Akwen | |
Położenie na mapie gminy Dziemiany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kościerskiego  | |
 54°00′36″N 17°54′30″E/54,010000 17,908333
| |
Na zachodzie znajdują się trzy zatoki jeziora Wdzydze „Retoszyc”, „Nycyny” i „Płęska” (zostaną objęte ochroną postulowanego rezerwatu Zatoki Plęskie). Na północnym wschodzie znajduje się „Wdzydzki Krzyż” – skrzyżowanie dwóch rynien polodowcowych – południkowej (jeziora Jelenie i Wdzydze) oraz równoleżnikowej (jeziora Radolne i Gołuń). Przy tzw. „Kozłowym Cyplu” znajduje się wąski kanał wejściowy, prowadzący na jezioro Wdzydze, którym przepływa rzeka Wda. Miejsce to cechuje się zmiennym i silnym prądem. Na południe od Kozłowca znajduje się wyspa Ostrów Wielki. Obszar półwyspu jest miejscem lęgowym szlachara.
Półwysep Kozłowiec został wydany w dniu 5 listopada 1765 przez starostę kościerskiego Konstantego Tumberger-Nowowieyskiego Kazimierzowi Szalewskiemu. Potwierdza to specjalny przywilej własności półwyspu z prawem do części jeziora i pastwisk[2].
O Kozłowcu pisał w swojej powieści dr Aleksander Majkowski.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kaszuby dla rowerzystów i piechurów, mapa 1:60.000, Plan, Wrocław, 2012, ISBN 978-83-63603-54-0
- ↑ Commtssions-Verlag Von T.H. Bertling, Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins. Heft XV. Erscheint in Zwangsosen Heften., „-”, Danzing 1886, s. 109 [dostęp 2019-07-06].