Krab wełnistoszczypcy
Krab wełnistoszczypcy, krab wełnistoręki (Eriocheir sinensis) – gatunek kraba, który został na początku XX w. zawleczony do Morza Północnego i Bałtyku z Chin w wodach balastowych statków płynących do Niemiec. Jego nazwa pochodzi od „futerka” na szczypcach samców, umiejscowionego tak że widać tylko końcówki szczypiec.
| Eriocheir sinensis | |
| Milne-Edwards, 1854 | |
 Krab wełnistoszczypcy sfotografowany niedaleko Łaby | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
krab wełnistoszczypcy |
- Wymiary
- Szerokość karapaksu dorosłych osobników wynosi 50–80 mm, czasem może dochodzić do 100 mm.
- Pożywienie
- Jest wszystkożerny, żywi się głównie roślinami, a także bezkręgowcami (mięczakami, rurecznikami, larwami owadów), i padliną. Nie zostało potwierdzone, aby chwytał szczypcami ryby. Jest to mało prawdopodobne ze względu na jego powolne poruszanie się.
- Środowisko
- Brzegi i wody o głębokości 10 metrów.
- Dymorfizm płciowy
- Samice mają mniej „włosów” na szczypcach. Oprócz tego płcie różnią się kształtem odwłoka: u samicy jest bardziej zaokrąglony, a u samców ma kształt dzwonu. Samice tego gatunku są ponadto mniejsze od samców.
- Występowanie
- Naturalnie występuje na terenie Chin i Korei, został zawleczony do Europy i Ameryki Północnej. Zamieszkuje nory wykopane na dnie wód słodkich.
Krab wełnistoszczypcy - Rozmnażanie i rozwój
- Ponieważ rozmnażają się tylko w estuariach, a większość życia spędzają w wodzie słodkiej, odbywają wędrówki z rzek w stronę mórz. Mogą pokonać nawet 12 km dziennie i ponad 300 km łącznej trasy. Rozmnaża się w wodach słodkich, słonych i słonawych, nie udało się doprowadzić do wylęgu w niewoli. Okres godowy przypada na okres od października do stycznia, młode wykluwają się od marca do czerwca, w zależności od temperatury otoczenia. Dojrzałość płciową osiągają po 1–2 latach w Chinach i po 3–5 latach w Europie.
- Znaczenie biologiczne i przemysłowe
- Krab wełnistoszczypcy wypiera inne gatunki skorupiaków z terenów, na których się znajduje. Niszczy sieci rybackie i rośliny wodne. Jest uznawany za gatunek szkodliwy, ale nie są znane skuteczne sposoby jego zwalczania. Krab ten jest jedzony jedynie w Chinach, gdzie jest pokarmem cenionym i dość szeroko rozpowszechnionym.
Linki zewnętrzne
edytuj- Krab wełnistoręki – Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie. Data dostępu: 2022-09-05.