Krzysztof Poklewski-Koziełł

Krzysztof Władysław Poklewski-Koziełł (ur. 16 stycznia 1914 w Mniszkowie, zm. 12 maja 2006 w Warszawie) – polski prawnik, doktor nauk prawnych, specjalista w zakresie kryminologii i prawa karnego, przez ok. 50 lat sekretarz redakcji miesięcznika „Państwo i Prawo”.

Krzysztof Poklewski-Koziełł
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1914
Mniszków (województwo łódzkie)

Data i miejsce śmierci

12 maja 2006
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik

Tytuł naukowy

doktor nauk prawnych

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski Uniwersytet Paryski

Stanowisko

sekretarz redakcji miesięcznika „Państwo i Prawo

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Okres do 1945 edytuj

Był synem Witolda Poklewskiego-Koziełła (1883–1934), właściciela majątku Mniszków w powiecie opoczyńskim[1][2], posła na Sejm Ustawodawczy (1919–1922)[3].

Maturę uzyskał w 1932 w gimnazjum humanistycznym im. Jana Zamoyskiego, a studia prawnicze odbył w latach 1932–1936 na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie[4]. W latach 1936–1939 odbył aplikację sędziowską w sądach i prokuraturze w Warszawie, zakończoną zdaniem egzaminu sędziowskiego[4]. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako buchalter i kasjer w majątku ziemskim[4].

Okres po II wojnie światowej edytuj

Po zakończeniu wojny został podprokuratorem Sądu Okręgowego w Warszawie, oddelegowanym do pracy w Ministerstwie Sprawiedliwości, w którym pozostał do 1950[4]. Był obserwatorem procesu norymberskiego głównych zbrodniarzy wojennych, w tym był obecny na sali rozpraw w dniu ogłoszeniu wyroku 1 października 1946[4]. W latach 1946–1949 był starszym asystentem prof. Stanisława Batawii w Katedrze Kryminologii Uniwersytetu Łódzkiego[4]. W 1947 udał się na stypendium naukowe do Paryża, w trakcie którego w 1949 uzyskał na Sorbonie (Uniwersytet Paryski) doktorat z prawa[5].

W 1950 został wpisany na listę adwokatów[4]. Podjął pracę w Centralnym Zarządzie Budowy Miast i Osiedli „ZOR” (Zakład Osiedli Robotniczych). W 1956 przeszedł do pracy w Wydawnictwie Prawniczym, w ramach którego do 1958 kierował czasopismem „Prawo Za Granicą[4]. W 1958 został sekretarzem redakcji miesięcznika „Państwo i Prawo” i funkcję tę pełnił nieprzerwanie do śmierci w 2006[4].

W latach 70. i 80. był ekspertem i konsultantem Organizacji Narodów Zjednoczonych w zwalczaniu przestępczości, w tym nadużyć władzy[4].

Był autorem ponad 100 publikacji naukowych z zakresu prawa karnego, kryminalistyki i prawa medycznego[6].

Poglądy edytuj

Należał do grona przeciwników kary śmierci oraz zwolenników eutanazji i tzw. wspomaganego samobójstwa[4].

 
Grób Krzysztofa Poklewskiego-Koziełła na cmentarzu Powązkowskim (2014)

Odznaczenia edytuj

2 stycznia 1995 „za wybitne zasługi w działalności naukowej i publicystycznej oraz za wkład w kształtowanie kultury prawnej” został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Wałęsę Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[7].

Życie osobiste edytuj

Od 1953 był żonaty z Zeneidą z Zamoyskich Poklewską-Koziełł (1913−2002)[8]. Zmarł bezdzietnie[4]. Jego siostrą była hrabina Kamilla Koziełł-Poklewska Skarżyńska herbu Bończa Kiersznowska (1919−2011)[9].

Miejsce pochówku edytuj

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 119, rząd 3, miejsce 28 [inw. 29392])[1][10].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj