Kuźnia Nieborowska
Kuźnia Nieborowska (niem. Nieborowitzer Hammer) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Pilchowice.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
475[2] |
| Strefa numeracyjna |
032 |
| Kod pocztowy |
44-144[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SGL |
| SIMC |
0219000 |
Położenie na mapie gminy Pilchowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gliwickiego  | |
 50°12′50″N 18°37′06″E/50,213889 18,618333[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Historia edytuj
W połowie XIX wieku w miejscowości dominowała ludność polska. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje stosunki ludnościowe na terenie wsi - "Un Haushaltungen find 36 mit 195 Seelen, von denen 185 nur der polnisch reden(...)." czyli w tłumaczeniu na język polski "W 36 gospodarstwach domowych znajduje się 195 dusz, z których 185 mówi tylko po polsku(...)"[4]. Podczas niemieckiego spisu powszechnego w 1910 roku 110 mieszkańców Kuźni Nieborowskiej zadeklarowało, że posługuje się językiem polskim, a 24 językiem niemieckim[5].
W ramach plebiscytu na Górnym Śląsku w 1921 roku 38 głosów w Kuźni Nieborowskiej opowiedziało się za pozostaniem w Niemczech, a 57 za przyłączeniem do Polski[5].
15 lipca 1992 181,42 ha wsi Kuźnia Nieborowska włączono do Knurowa[6].
Zabytki edytuj
W Kuźni Nieborowickiej znajdują się:
- dwór eklektyczny z ok. 1880 roku, piętrowy – obecnie dom pomocy społecznej,
- park dworski o powierzchni ok. 2 ha (dęby szypułkowe, lipy drobnolistne),
- stodoła dworska z 1880 roku.
Turystyka edytuj
Przez wieś przebiega szlak turystyczny:
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65854
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 645 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Triest 1865 ↓, s. 808.
- ↑ a b Wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku, Stefan Dziewulski, odbytka z "ekonomisty", Warszawa 1922 [1]
- ↑ Dz.U. 1992 nr 54 poz. 260
Bibliografia edytuj
- Felix Triest, Topographisches Handbuch von Oberschlesien., Breslau: Wilh. Gottl. Korn, 1864–1865, OCLC 315739117 (niem.), Erste Hälfte, Zweite Hälfte.