Kubohutia rudawa

Kubohutia rudawa
	Mysateles prehensilis
	(Poeppig, 1824)
	; kubohutia rudowa jako eksponat znajdujący się w Harvard Museum of Natural History
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
Nadrodzina	Octodontoidea
Rodzina	kolczakowate
Podrodzina	hutie
Plemię	Capromyini
Rodzaj	Mysateles; Lesson, 1842
Gatunek	kubohutia rudawa
Synonimy
	Rodzaju: Brachycapromys Varona & Arredondo, 1979; Gatunku: Capromys prehensilis Poeppig, 1824;
	Rodzaju: Brachycapromys Varona & Arredondo, 1979; Gatunku: Capromys prehensilis Poeppig, 1824;
Podgatunki
	M. p. prehensilis (Poeppig, 1824)); M. p. gundlachi (F.M. Chapman, 1901); M. p. meridionalis (Varona, 1986);
	M. p. prehensilis (Poeppig, 1824)); M. p. gundlachi (F.M. Chapman, 1901); M. p. meridionalis (Varona, 1986);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kubohutia rudawa^[6] (Mysateles prehensilis) – gatunek ssaka z podrodziny hutii (Capromyinae) w rodzinie kolczakowatych (Echimyidae).

Zasięg występowania edytuj

Kubohutia rudawa występuje w zależności od podgatunku^[7]^[8]:

M. prehensilis prehensilis – kontynentalna Kuba
M. prehensilis gundlachi – północna część Isla de la Juventud.
M. prehensilis meridionalis – południowa część Isla de la Juventud.

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1824 roku niemiecki zoolog Eduard Friedrich Poeppig nadając mu nazwę Capromys prehensilis^[2]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Poeppig wskazał zalesione południowe wybrzeże Kuby^[2]^[9]. Jedyny przedstawiciel rodzaju kubohutia^[6] (Mysateles) opsianego w 1842 roku przez francuskiego przyrodnika René Lessona^[3].

Zaliczany do rodzaju takson Mysateles garridoi według badań reinterpretacyjnych jest źle zidentyfikowanym osobnikiem C. pliroides i dlatego powinien być uważany za synonim C. pliroides^[7]

Etymologia edytuj

Mysateles: gr. μυς mus, μυος muos „mysz”; ατελης atelēs „niekompletny”, od negatywnego przedrostka α- a-; τελειος teleios „doskonały”^[10]^[11].
Brachycapromys: βραχυς brakhus „krótki”^[12]; rodzaj Capromys Desmarest, 1822 (hutia). Gatunek typowy: †Capromys (Brachycapromys) jaumei Varona & Arredondo, 1979.

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 329–452 mm, długość ogona 215–355 mm; masa ciała około 2,8 kg^[8].

Przypisy edytuj

↑ Mysateles prehensilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d E.F. Poeppig. Nova generis Capromys, Desm. species. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 4, s. 11, 1824. (łac.).
↑ ^a ^b R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 124. (fr.).
↑ L.S. Varona & Arredondo. Nuevos taxones fósiles de Capromyidae (Rodentia: Caviomorpha). „Poeyana”. 195, s. 15, 1979.
↑ J.J. Soy J.J., G.G. Silva G.G., Mysateles prehensilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
↑ ^a ^b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 570. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Mysateles prehensilis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-19].
↑ Mammalia (Addenda et corrigenda.). W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 7. (łac.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 443, 1904. (ang.).
↑ Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 34, OCLC 637083062 (ang.).

[itis-1] Mysateles prehensilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Poeppig-2] E.F. Poeppig. Nova generis Capromys, Desm. species. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 4, s. 11, 1824. (łac.).

[Lesson-3] R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 124. (fr.).

[Varona&Arredondo-4] L.S. Varona & Arredondo. Nuevos taxones fósiles de Capromyidae (Rodentia: Caviomorpha). „Poeyana”. 195, s. 15, 1979.

[iucn-5] J.J. Soy J.J., G.G. Silva G.G., Mysateles prehensilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-21] (ang.).

[Cichocki&inni-6] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-7] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 570. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Fabre&inni-8] P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-9] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Mysateles prehensilis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-19].

[Agassiz-10] Mammalia (Addenda et corrigenda.). W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 7. (łac.).

[Palmer-11] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 443, 1904. (ang.).

[Jaeger-12] Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 34, OCLC 637083062 (ang.).

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]