Kupiuka adisigatunek pająka z rodziny skakunowatych i podrodziny Heliophaninae.

Kupiuka adisi
Ruiz, 2010
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

skakunowate

Podrodzina

Heliophaninae

Rodzaj

Kupiuka

Gatunek

Kupiuka adisi

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2010 roku przez Gustava R.S. Ruiza[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Rio Tarumã-Mirim w gminie Manaus w brazylijskim stanie Amazonas. Epitet gatunkowy nadano na cześć J. Adisa, który odłowił materiał typowy[2].

Morfologia edytuj

Holotypowy samiec ma ciało długości 2,75 mm przy karapaksie długości 1,27 mm, szerokości 0,75 mm i wysokości 0,45 mm. Karapaks jest ciemnobrązowy z wąskim paskiem białych łusek na brzegach. Nadustek porastają białe łuski. Barwa szczękoczułków, zaokrąglonych szczęk, wargi dolnej i sternum jest ciemnobrązowa. Nogogłaszczki są ciemnobrązowe. Odnóża są żółte z ciemnobrązowymi bokami ud, rzepek dwóch początkowych par oraz bokami goleni i nadstopii pary trzeciej i czwartej, a także czarnymi udami pary trzeciej i czwartej. Kolejność ich par od najdłuższej do najkrótszej to IV, I, III, II. Wierzch opistosomy (odwłoka) jest ciemnobrązowy z dwoma jasnymi paskami poprzecznymi – przednim i środkowym, spód zaś kremowy. Kądziołki przędne samca są żółto ubarwione[2].

Nogogłaszczki samca mają grubą apofizę retrolateralną goleni o gwałtownie dobrzbietowo zakrzywionym wierzchołku, wystającą część tylną tegulum oraz zakrzywiony daleko od tegulum embolus[2].

Rozprzestrzenienie edytuj

Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu Amazonas w Brazylii[2].

Przypisy edytuj

  1. Norman I. Platnick: Gen. Kupiuka Ruiz, 2010. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2024-02-07].
  2. a b c d e Gustavo Rodrigo Sanchez Ruiz. Proposal of Kupiuka and Plesiopiuka, two new genera of jumping spiders from Brazil (Araneae: Salticidae: Heliophaninae). „Zootaxa”. 2630, s. 57-68, 2010. DOI: 10.11646/zootaxa.2630.1.3.