Lauda. wł. lauda, łac. laudo – w czasach średniowiecznych Włoszech rodzaj religijnej pieśni dziękczynnej, wzorowanej na balladach o nastroju patetycznym.
Pieśń nieliturgiczna popularna była w zakonach bractw toskańskich.

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Słownik wyrazów obcych i trudnych, Agnieszka Kornaszewska (red.), Warszawa: Wilga, 2003, ISBN 83-7156-679-4, OCLC 749599351.