Leptynia attenuatagatunek straszyka z rodziny Diapheromeridae i podrodziny Pachymorphinae.

Leptynia attenuata
Pantel, 1890
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

straszyki

Podrząd

Verophasmatodea

Rodzina

Diapheromeridae

Podrodzina

Pachymorphinae

Plemię

Gratidiini

Rodzaj

Leptynia

Gatunek

Leptynia attenuata

Taksonomia i genetyka edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy przez Josepha Pantela w 1890 roku, wraz z rodzajem Leptynia[1][2]. W 1904 roku William Forsell Kirby wyznaczył go gatunkiem typowym tego rodzaju[3]. W 2012 roku Valerio Scali, Liliana Milani i Marco Passamonti dokonali rewizji europejskich przedstawicieli tego rodzaju, wyróżniając w obrębie omawianego gatunku trzy podgatunki[4][2]:

L. attenuata tworzy kompleks gatunków wraz z innymi iberyjskimi przedstawicielami rodzaju: L. annaepaulae, L. caprai i L. montana[4][5].

Gatunek dwupłciowy, diploidalny. Występuje u niego system determinacji płci XY. Kariotyp u obu płci to 2n=36. Jego charakterystyczne cechy to metacentryczne chromosomy 2 pary, akrocentryczne i zaopatrzone w satelity chromosomy 4 pary, bardzo dużych rozmiarów submetacentryczny chromosom X oraz mały i akrocentryczny chromosom Y. Różnice strukturalne kariotypu między podgatunkami są śladowe. Wyraźnie różnią się one natomiast sekwencjami cox2 w mitochondrialnym DNA[4].

Opis edytuj

Samce osiągają od 34 do 47,5 mm, a samice od 44 do 57 mm długości ciała. Ubarwienie samców jest jasnocynamonowe z zielonkawym odcieniem po obu stronach ciała. Na ciemieniu i policzkach mają brązowe paski, a wzdłuż grzbietu ich tułowia i odwłoka biegną cztery pasy podłużne, z których te bardziej grzbietowe są ciemnobrązowe, a te położone bocznie białe. Samice są cynamonowe lub jaskrawo zielone i mają parę białych linii, biegnących wzdłuż boków ciała od policzków przez pleury tułowia i odwłoka. Oskórek ciała, z wyjątkiem odnóży i przysadek, pokrywa mikrorzeźba w postaci półkulistych wypukłości o średnicy około 1 μm. Czułki samca zbudowane są z od 14 do 18 członów i osiągają od 5 do 6,7 mm długości, a u samicy zbudowane są z od 13 do 16 członów i osiągają od 3,1 do 5 mm długości. Śródplecze, zaplecze i dwa ostatnie tergity odwłoka zaopatrzone są w delikatne listewki środkowe, ale w przypadku podgatunków L. a. algarvica i L. a. iberica te na śródpleczu i zapleczu mogą zanikać. U samicy po bokach śródplecza i zaplecza występują serie ząbków. Odnóża wszystkich par u samic oraz środkowej i tylnej pary u samców mogą mieć drobne ząbki. Uda odnóży tylnej pary u samca sięgają swymi wierzchołkami co najmniej do połowy szóstego, a maksymalnie do połowy ósmego segmentu odwłoka, zaś u samicy co najmniej do połowy piątego, a maksymalnie do ćwierci długości siódmego segmentu odwłoka. Dziesiąty tergit odwłoka ma u samca wcięcie na tylnej krawędzi, które zwykle jest płytkie, tylko u L. a. iberica trochę głębsze. Kopulasto wysklepiona płytka subgenitalna ma wcinaną tylną krawędź i sięga do połączenia dziewiątego i dziesiątego sternitu odwłoka. Genitalia samca charakteryzuje vomer o części podstawowej nabrzmiałej i przynajmniej trochę szerszej od trzonu. Długość vomera wynosi około 1 mm. Przysadki odwłokowe u samca przekształcone są w klaspery, z których każdy ma w pobliżu nasady ząbek o długości i grubości charakterystycznej dla podgatunku. Wierzchołek odwłoka u samicy, podobnie jak u pokrewnych gatunków, jest miękki, ścięty i zaopatrzony w wystające przysadki odwłokowe[4].

Jaja są wydłużone, długości od 3,5 do 4,8 mm i szerokości wynoszącej od 0,22 do 0,32 ich długości. Wypukłości polarne mają niższe niż L. caprai i L. annaepaulae, a wieczka płaskie[4].

Występowanie edytuj

Owad palearktyczny, endemiczny dla Półwyspu Iberyjskiego. L. a. algarvica jest endemitem południowej Portugalii. Pozostałe dwa podgatunki występują w Portugalii i zachodniej części Hiszpanii[4].

Przypisy edytuj

  1. P.J. Pantel. Notes Orthoptérologiques. „Anales de la Sociedad Española de Historia Natural”. 19, s. 400, 1890. 
  2. a b Paul D. Brock, David C. Eades, Daniel Otte, Ed Baker, Rainer Piller: species Leptynia attenuata Pantel, 1890. [w:] Phasmida Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2019-01-14].
  3. W.F. Kirby: A synonymic Catalogue of Orthoptera. Orthoptera Euplexoptera, Cursoria et Gressoria. (Forficulidae, Hemimeridae, Blattidae, Mantidae, Phasmidae). London: 1904, s. 317-423.
  4. a b c d e f Valerio Scali, Liliana Milani, Marco Passamonti. Revision of the stick insect genus Leptynia: description of new taxa, speciation mechanism and phylogeography. „Contributions to Zoology”. 81 (1), s. 25-42, 2012. 
  5. Valerio Scali. Revision of the Iberian stick insect genus Leptynia Pantel and description of the new genus Leptynia. „Italian Journal of Zoology”. 76, s. 1–11, 2009.