Leszek Zieliński (ur. 1956)
Leszek Stanisław Zieliński (ur. 28 marca 1956 w Krakowie) – polski polityk, poseł na Sejm II i IV kadencji.
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1956 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk |
Stanowisko |
poseł na Sejm II i IV kadencji (1993–1997, 2001–2005) |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUkończył w 1977 Technikum Budowlane w Krakowie. Od 1979 do 1983 pracował w Krakowskich Zakładach Elektronicznych „Unitra-Telpod”. W 1980 wstąpił do „Solidarności”. W stanie wojennym został internowany na kilka dni, następnie skazany na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Na początku lat 90. był dyrektorem Biura Rady Miasta Krakowa. W tym samym czasie kierował wojewódzkimi strukturami Porozumienia Centrum. W 1998 założył przedsiębiorstwo projektowe.
Pełnił funkcję posła II kadencji z listy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform. Był przewodniczącym powstałego na skutek rozpadu BBWR Bloku dla Polski, z listy którego bez powodzenia kandydował do Sejmu w 1997. Ponownie uzyskał mandat poselski na Sejm IV kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego w okręgu chrzanowskim (w ramach umowy między PSL a BdP). Klub PSL opuścił, gdy partia ta wystąpiła z koalicji rządowej, przechodząc do FKP (następnie działając w kole Stronnictwa Gospodarczego). W rządach Leszka Millera i Marka Belki zajmował stanowisko sekretarza stanu i pełnomocnika rządu do spraw osób niepełnosprawnych w MGPiPS (od 21 kwietnia 2004 do 5 maja 2004), następnie tożsame w MPS (od 6 maja 2004 do 4 listopada 2005). W 2003 założył nowe ugrupowanie pod nazwą „Chrześcijańska Demokracja”. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję. Po niezłożeniu sprawozdania finansowego za rok 2009 kierowana przez niego partia została w 2010 wykreślona z ewidencji.
W 2014 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[1].