Linia tramwajowa Alessandria – Altavilla Monferrato

zlikwidowana linia tramwaju międzymiastowego

Linia tramwajowa Alessandria – Altavilla Monferrato – istniejąca w latach 1883–1935 linia tramwaju międzymiastowego, która łączyła Alessandrię z Altavillą Monferrato przez gminy Solero, Quargnento i Fubine Monferrato we Włoszech.

Linia tramwajowa
Alessandria – Altavilla Monferrato
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Lokalizacja

Królestwo Włoch

Zarządca

Ferrovie Elettriche Riunite

Długość

19,508 km

Rozstaw szyn

1445 mm

Sieć trakcyjna

brak (napęd parowy)

Prędkość maksymalna

18 km/h

Zdjęcie LK
Tramwaje w Quargnento na placu Vittorio Emanuele’a
Historia
Rok otwarcia

1883

Rok zawieszenia ruchu

1935

Historia edytuj

22 lipca 1882 r. Domenico Bellisomi złożył wniosek do prefekta Alessandrii o wydanie dekretu zezwalającego na budowę linii tramwajowej między Alessandrią a Altavillą Monferrato. Koncesja na budowę linii została udzielona 2 grudnia dla przedsiębiorcy Vincenzo Remottiego[1], który przejął obowiązki Bellisomiego i który pokonał konkurenta, znanego francuskiego bankiera Alfonso Raoula Berrier-Delaleu[2]. Jazdy próbne na linii przeprowadzono 23 sierpnia 1883 roku a pięć dni później tramwaj rozpoczął regularne kursowanie[2].

Dekretem ministerialnym z 18 lutego 1896 r. Remotti uzyskał zezwolenie na budowę i eksploatację linii tramwaju parowego z Asti do Montemagno, otwartej w 1900 r.[3] W Altavilli Monferrato linia ta łączyła się z liniami z Alessandrii i Casale Monferrato[3]. Zarządzanie liniami prowadzącymi do Altavilla Monferrato powierzono przedsiębiorstwu Società Anonima delle Tramvie Astigiane, które zostało założone w 1897 r. w celu budowy i obsługi linii Asti-Montemagno[4]. W 1908 r. firma zmieniła nazwę na Società Astese-Monferrina di Tramvie e Ferrovie (SAMTF).

W 1926 r. SAMTF przeszła pod zarząd państwowy[5]. Opracowano projekt modernizacji linii tramwajowej, przewidujący jej całkowitą przebudowę na towarową linię kolejową o standardowym rozstawie torów, obsługiwaną wagonami spalinowymi[6].

1 lipca 1932 r. wygasł zarząd prowincjonalny (w międzyczasie przejęty od zarządu państwowego) i został zastąpiony przez zarząd przedsiębiorstwa Società Anonima Ferrovie Elettriche Riunite (FER). Przedsiębiorstwo to przedstawiło projekt elektryfikacji linii tramwajowej. Próby te nie powiodły się i 30 grudnia 1935 r. linia, wraz z innymi należącymi do FER (upadłego w tym samym roku), została zamknięta i zastąpiona przez autobusy[7].

Opis edytuj

Linia tramwajowa była jednotorowa o rozstawie szyn 1445 mm. Jej długość była równa 19,508 km[6]. Maksymalne nachylenie trasy wynosiło 27,7‰, minimalny promień łuku 40 m, a maksymalna dopuszczalna prędkość 18 km/h[8].

Przypisy edytuj

  1. Orazio Messina, Valentino Ricci, Marco Gandini, Storia dei trasporti alessandrini, Alessandria: SOGED-ATM, 1998, s. 19 (wł.).
  2. a b Francesco Ogliari, Franco Sapi, Scintille tra i monti. Storia dei trasporti italiani, t. 8–9, Mediolan 1968, s. 166 (wł.).
  3. a b cap. 6, [w:] Domenico Testa, Vicende storiche della stazione di Asti, Scurzolengo: Tipografia Minigraf, 1985 (wł.).
  4. Ferdinando Piccinelli, Le società industriali italiane per azioni, Mediolan: Hoepli, 1902, s. 431 (wł.).
  5. Ogliari, Sapi, t. 9, s. 567.
  6. a b F. Mussa, Progetto per la ricostruzione e l’esercizio delle ferrovie astesi-monferrine – Relazione Generale, Provincia di Alessandria, 1927 (wł.).
  7. Ogliari, Sapi, t. 9, s. 569.
  8. Ogliari, Sapi, t. 9, s. 764.