Lion (1929)

(Przekierowano z Lion (1931))

Lionfrancuski wielki niszczyciel z okresu II wojny światowej z grupy typów 2400-tonowych, podtypu Guépard. W służbie od 1931, samozatopiony w Tulonie 27 listopada 1942.

Lion
Historia
Stocznia

Ateliers et Chantiers de la France, Dunkierka

Położenie stępki

27 lipca 1927[a]

Wodowanie

5 sierpnia 1929

 Marine nationale
Nazwa

Lion

Wejście do służby

5 lutego 1931[b]

 Francja
Nazwa

Lion

Wycofanie ze służby

27 listopada 1942

 Regia Marina
Nazwa

FR-21

Wycofanie ze służby

9 września 1943

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2436 t standardowa
3200 t pełna

Długość

130,2 m

Szerokość

11,76 m

Zanurzenie

4,68 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy 64 000 KM, 4 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość

35,5 węzłów

Zasięg

3450 Mm przy 14,5 w

Uzbrojenie
5 dział 138,6 mm (5xI)
4 działka 37 mm plot (4xI)
4 wkm 13,2 mm plot (2xII)
6 wt 550 mm (2xIII)
2 zrzutnie bg, 32 bg[1],
(stan 1935-40)
Załoga

230

Historia

edytuj

„Lion” należał do podtypu Guépard francuskich 2400-tonowych wielkich niszczycieli (grupy B)[c]. Zbudowany był w ramach programu na 1925 rok. Nazwa oznacza „lew”. Początkowo nie nosił numeru burtowego, następnie w latach 1934-36: -5, 1936-37: brak, 1938-39: 11, 1939-40: X11, 1940-42: X12[2].

Służba w skrócie

edytuj

Po wybuchu II wojny światowej „Lion” służył na Morzu Śródziemnym, bazując w Tulonie, w składzie 1. Dywizjonu Kontrtorpedowców (z „Vauban” i „Aigle”). Po przystąpieniu Włoch do wojny, wziął udział z 10 innymi niszczycielami tego typu i 4 krążownikami w operacji ostrzelania w czerwcu 1940 włoskich portów Genui i Vado[d].

Po klęsce Francji, pozostał pod kontrolą rządu Vichy. Wraz z „Vaubanem” został wycofany do rezerwy i nie był modernizowany[3]. Wraz z innymi okrętami został samozatopiony podczas niemieckiej próby zagarnięcia floty francuskiej w Tulonie 27 listopada 1942. Po przejęciu Tulonu przez Włochów, uznali oni za opłacalne podniesienie okrętu, przemianowanego na FR-21. Był remontowany w La Spezia i w chwili kapitulacji Włoch był gotowy do wejścia do służby[4], lecz 9 września 1943 został samozatopiony w Genui, w celu uniknięcia zajęcia przez Niemców[3]. Podczas remontu Włosi zamienili mu lekkie uzbrojenie przeciwlotnicze na 4 działka 37 mm L/54 i 4 działka 20 mm L/65[5]. Wrak został następnie złomowany.

Szczegółowy opis i dane – w artykule niszczyciele typu 2400-tonowego
  1. Położenie stępki 27. 07. 1927 za W. Iwanow op.cit., także lipiec 1927 w Jean Labayle Couhat, French Warships of World War II, Londyn 1971. Publikacje S.W. Patjanin op.cit i M.J. Whitley, Zerstörer im Zweiten Welkrieg, Stuttgart, 1997, ISBN 3-613-01426-2, s. 56 podają budzącą wątpliwości (znacznie wcześniejszą od głównego okrętu typu Guepard i trzy lata wcześniejszą od wodowania) datę 6.08.1926
  2. Wejście do służby 05. 02. 1931 za W. Iwanow, op.cit.. Według M.J. Whitley, Zerstörer im Zweiten Welkrieg, Stuttgart, 1997, ISBN 3-613-01426-2, s.56 i S.W. Patjanin op.cit. wejście do służby 21. 1. 1931
  3. „Lion” należał do grupy B budowanej w prywatnych stoczniach według S.W. Patjanin op.cit. i W.W. Iwanow op.cit., natomiast według tabelki w J. Guiglini op.cit., do grupy A.
  4. Niszczyciele "Vauban", Lion", "Aigle", "Guépard", "Valmy", "Verdun", "Tartu", "Chevalier Paul", "Cassard", "Vautour", "Albatros", krążowniki ciężkie "Algérie", "Foch", "Colbert", "Dupleix" – Jean Guiglini, op.cit

Przypisy

edytuj
  1. 32 bomby głębinowe według W.W. Iwanow op.cit, 24 bomby według S.W. Patjanin op.cit.
  2. Jean Guiglini, op.cit.
  3. a b W.Iwanow, op.cit.
  4. Jean Guiglini, op.cit. Niektóre publikacje podają, że wszedł do służby włoskiej, ale nie podają szczegółów.
  5. FR.21 w serwisie Marynarki Włoch

Bibliografia

edytuj
  • (ros.) W. W. Iwanow: Korabli Wtoroj Mirowoj wojny: WMS Francji (Корабли Второй Мировой войны: ВМС Франции), Morskaja Kollekcja 11/2004.
  • Jean Guiglini: 2400-tonowce Marynarki Francuskiej. Część III w: Okręty Wojenne nr 16, s.34-38
  • (ros.) Siergiej W. Patjanin (С.В. Патянин), Lidery, eskadriennyje minonoscy i minonoscy Francji wo Wtoroj mirowoj wojnie (Лидеры, эскадренные миноносцы и миноносцы Франции во Второй мировой войне), Sankt Petersburg, 2003