Listy powszechne albo Listy katolickie – obok Ewangelii, Dziejów Apostolskich, Listów Pawła i Apokalipsy jedna z sekcji Nowego Testamentu. Większość greckich rękopisów umieszczała Listy powszechne po Dziejach, a przed Listami Pawła. Kościoły wschodnie po dziś dzień stosują taki porządek ksiąg nowotestamentowych.

Jednak rękopisy Wulgaty, a później textus receptus, umieszczały je po Listach św. Pawła a przed Apokalipsą. Tę kolejność ksiąg stosuje kanon kościoła katolickiego jak i kościołów protestanckich.

Za kanoniczne zostały uznane nieco później niż Ewangelie, Dzieje Apostolskie i Listy Pawła[1]. Najpierw, to jest w II wieku, uznano tylko Jk, 1 Pt i 1 J, natomiast cztery pozostałe listy, nazywane też krótkimi listami powszechnymi, zyskały powszechną aprobatę w kościele wschodnim, jak i zachodnim dopiero w IV wieku. Kościoły przedchalcedońskie dłużej nad tą sprawą się zastanawiały, kościół syryjski za kanoniczne uznał wszystkie siedem z Listów powszechnych dopiero w XI wieku.

Inna kolejność listów
  • Kodeks Athous Lavrensis umieszcza listy w następującej kolejności: 1 Pt, 2Pt, Jk, 1 J, 2 J, 3 J, Jd.
  • Minuskuł 326 - Jakub, Juda, 1-2 Piotra, 1-3 Jana
  • Minuskuł 1780 umieszcza List Jakuba przed Listami Pawła, pozostałe zaś listy po Listach Pawła.
Listy powszechne
Polska
Nazwa
Grecka
Nazwa
Łacińska
Nazwa
Skróty
List Jakuba Ιακοβου Epistula Iacobi Jk
1. List Piotra Πετρου Α Epistula I Petri 1 P
2. List Piotra Πετρου Β Epistula II Petri 2 P
1. List Jana Ιωανου Α Epistula I Ioannis 1 J
2. List Jana Ιωανου Β Epistula II Ioannis 2 J
3. List Jana Ιωανου Γ Epistula III Ioannis 3 J
List Judy Ιουδα Epistula Iudae Jd

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. I dlatego tekst grecki Listów powszechnych nie ma swego zachodniego wariantu.