Liszajecznik odmienny

Liszajecznik odmienny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Candelariomycetes
Rząd	Candelariales
Rodzina	Candelariaceae
Rodzaj	liszajecznik
Gatunek	liszajecznik odmienny
	Nazwa systematyczna
	Candelariella reflexa (Nyl.) Lettau; Hedwigia 52: 196 (1912)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Liszajecznik odmienny (Candelariella reflexa (Nyl.) Lettau) – gatunek grzybów z rodziny Candelariaceae^[1]. Ze względu na symbiozę z glonami zaliczany jest do porostów^[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Candelariaceae, Candelariales, Candelariomycetidae, Candelariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1866 William Nylander nadając mu nazwę Lecanora vitellina var. reflexa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1912 Georg Lettau, przenosząc go do rodzaju Candelariella^[1].

Synonimy nazwy naukowej^[3]

Caloplaca reflexa (Nyl.) Flagey 1888
Candelaria reflexa (Nyl.) Arnold 1879
Gyalolechia reflexa (Nyl.) Dalla Torre & Sarnth. 1902
Lecanora reflexa (Nyl.) Nyl. 1896
Lecanora vitellina var. reflexa Nyl. 1866

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski^[2].

Morfologia

Plecha skorupiasta. Jest bardzo cienka, składa się z cylindrycznych lub kulistych ziarenek o średnicy do 0,3 mm. Są one mniej lub bardziej rozproszone lub zbite. Mają barwę żółtą, żółtoszarą lub żółtozielonkawą. Obłocznia o grubości 60-75 μm, bezbarwna, tylko w górnej części żółta. Plecha zawiera glony protokokkoidalne. Reakcje barwne: K –, Pd –^[4].

Apotecja występują rzadko, w rozproszeniu, lub w skupiskach. Mają średnicę 0,2-1,2 mm i kolisty kształt, ale gdy występują w skupiskach, wówczas stają się nieregularne i kanciaste. Tarczki nieco wypukłe lub płaskie, o barwie żółtej, żółtozielonej, oliwkowej lub brunatnożółtej. Ekscypulum gładkie, karbowane lub ziarenkowate i o podobnej barwie, jak tarczki, ale jaśniejsze. W jednym worku powstaje po 8 jednokomórkowych zarodników o elipsowatym kształcie. Mają rozmiar 10-18 × 4,5-7 μm, są proste lub nieco zagięte^[4].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Europie i Azji^[5]. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju^[4].

Rozwija się głównie na skałach wapiennych i wapnistych piaskowcach, ale także na betonie i drewnie, rzadziej natomiast na skałach krzemianowych, korze drzew oraz na resztkach roślin i martwych mchach^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
↑ ^a ^b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
↑ Species Fungorum. [dostęp 2014-04-25]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).

[faltynowicz-2] Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.

[sf-3] Species Fungorum. [dostęp 2014-04-25]. (ang.).

[wojciak-4] Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.

[5] Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]