Lotniskowce typu Colossus

Lotniskowce typu Colossusbrytyjskie lotniskowce lekkie, które zaczęły wchodzić do służby w grudniu 1944 roku. Planowano zbudować 16 jednostek tego typu, jednak do służby ostatecznie weszło tylko 10.

Lotniskowce typu Colossus
Ilustracja
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Armada de la República Argentina
 Royal Australian Navy
 Marinha do Brasil
 Marine nationale
 Koninklijke Marine
 Royal Canadian Navy
 Royal Navy

Wejście do służby

grudzień 1944

Planowane okręty

16

Zbudowane okręty

10

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

13 600 t

Długość

212 m

Szerokość

24 m

Zanurzenie

7,2 m

Napęd

3 turbiny parowe o mocy 40 000 KM

Prędkość

25 węzłów

Załoga

1300

Uzbrojenie

30 dział plot 40 mm

Wyposażenie lotnicze

48 samolotów

Dwa z okrętów tego typu HMS „Perseus” i HMS „Pioneer” zostały zbudowane jako „okręty warsztatowe” do naprawy i obsługi samolotów, budowa następnych pięciu okrętów została na pewien czas zatrzymana i ostatecznie zostały one zbudowane jako typ Majestic, szósty planowany „Majestic” nigdy nie został dokończony. Większość okrętów została w późniejszym czasie sprzedana do krajów Wspólnoty Brytyjskiej.

Historia

edytuj

Zatopienie pozbawionych osłony powietrznej brytyjskich okrętów HMS „Prince of Wales” i „Repulse” przez japońskie samoloty w czasie tzw. bitwy pod Kuantanem było symbolicznym końcem „ery pancerników” i oznaczało początek nowej ery w wojnach morskich, w której lotnictwo morskie miało odgrywać znaczącą rolę, co pociągnęło za sobą zwiększenie zapotrzebowania na nowoczesne lotniskowce.

Flota brytyjska odczuwała brak odpowiedniej liczby lotniskowców – w momencie wybuchu II wojny światowej Royal Navy posiadała na stanie „lotniskowce floty” (tradycyjne, duże i kosztowne w produkcji), w późniejszym czasie wprowadzono do użycia także znacznie tańsze w wykonaniu i utrzymaniu lotniskowce eskortowe. „Dużych” lotniskowców było zawsze za mało, a eskortowe były przeznaczone do innych zadań (osłona konwojów morskich). Małe i stosunkowo powolne lotniskowce eskortowe nie nadawały się do zadań stawianych przed tradycyjnymi lotniskowcami, a w dodatku na ich budowę potrzebne były duże statki handlowe, które wykorzystywano do innych zadań. W tej sytuacji zaproponowano konstrukcję zupełnie nowej klasy okrętów – „lotniskowców lekkich”, mniejszych rozmiarem od tradycyjnych dużych okrętów tego typu, ale bazowanych na typie Illustrious.

Pierwsze cztery „Kolosy” zostały ukończone w grudniu 1944 i zostały natychmiast wysłane na Daleki Wschód, ale żaden z nich nie wziął udziału w wojnie. Po II wojnie światowej okręty tego typu pozostały w służbie brytyjskiej i wzięły udział w wojnie koreańskiej.

 
Brazylijski „Minas Gerais”, dawny HMS „Vengeance”, w latach 80.

Wiele okrętów typu Colossus zostało w późniejszym czasie sprzedanych do innych państw, gdzie niektóre z nich służyły aż do lat 90. XX wieku.

Lista okrętów klasy Colossus

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj