Lotniskowce typu Majestic

Lotniskowce typu Majesticlotniskowce lekkie zbudowane w Wielkiej Brytanii, oryginalnie należące do serii sześciu finalnych lotniskowców typu Colossus.

Lotniskowce typu Majestic
Ilustracja
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Royal Australian Navy
 Royal Canadian Navy
 Indyjska Marynarka Wojenna

Wejście do służby

1948

Wycofanie

1997

Planowane okręty

6

Zbudowane okręty

5

Okręty w służbie

0

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

15 750 t (standardowa)
19 500 t (pełna)

Długość

211,83 m

Szerokość

24,38 m

Zanurzenie

5,94 m (standardowe)
7,54 m (pełne)

Napęd

2 × turbiny parowe Parsons,
4 × kotły Admiralty
o mocy 40 000 KM (30 MW)

Prędkość

25 węzłów (46 km/h)

Zasięg

12 000 Mn przy 14 kn (26 km/h)

Załoga

1200

Uzbrojenie

30× Bofors 40 mm

Wyposażenie lotnicze

37 samolotów

Doświadczenia wojenne spowodowały szereg zmian w projekcie, w tym zamontowanie większej liczby armat przeciwlotniczych, nowocześniejszych radarów i wyposażenia do zaopatrywania w ruchu. Aby przyjmować większe i szybsze samoloty wzmocniono pokład oraz zastosowano nowe katapulty, aerofiniszery i windy, w wyniku tych modyfikacji okręty przemianowano na typ Majestic. Dokończenie okrętów zostało zawieszone po zakończeniu II wojny światowej, pozostawiając je do ewentualnego wykorzystania w przyszłości. Lotniskowce nigdy nie weszły do służby w Royal Navy, ostatecznie pięć z nich sprzedano do krajów Wspólnoty Brytyjskiej, a ostatni zezłomowano przed ukończeniem. Dwa pierwsze okręty: "Terrible" ("Sydney" dla Australii) i "Magnificent" dla Kanady dostarczono w 1948 tak jak przewidywał projekt. Trzy następne okręty: "Majestic"/"Melbourne" dla Australii, "Powerful"/"Bonaventure" dla Kanady i "Hercules"/"Vikrant" dla Indii wyposażono w katapulty parowe, skośny pokład, systemy świateł podejścia i inne zmiany, aby umożliwić im bazowanie odrzutowców.


Okręty edytuj

HMAS „Melbourne” (R21)

  • Nazwa oryginalna: HMS Majestic (R77)
  • Stocznia: Vickers-Armstrong
  • Położenie stępki: 15 kwietnia 1943
  • Wodowanie: 28 lutego 1945
  • Użytkownik:   Royal Australian Navy
  • Wejście do służby: 28 października 1955
  • Wyposażenie lotnicze: 8 × Sea Venom, 16 × Gannet, 2 × Sycamor, 10 × Wessex
    później: 8 × A-4G Skyhawk, 6 × S-2E/G Tracker, 10 × Westland Sea King
  • Wycofanie ze służby: 30 maja 1982
  • Los: Zezłomowany w 1985

W wyniku kolizji zatopił dwa sojusznicze okręty: HMAS Voyager (D04) w 1964 i
USS Frank E. Evans (DD-754) w 1969.

 

HMAS „Sydney” (R17)

  • Nazwa oryginalna: HMS Terrible (R93)
  • Stocznia: HM Dockyard Devonport
  • Położenie stępki: 19 kwietnia 1943
  • Wodowanie: 30 września 1944
  • Użytkownik:   Royal Australian Navy
  • Wejście do służby: 16 grudnia 1948
  • Wyposażenie lotnicze: 38 × Fairey Firefly, Hawker Sea Fury,
    Sikorsky Dragonfly
  • Wycofanie ze służby: 12 listopada 1973
  • Los: Złomowany w 1975

Służył w wojnie koreańskiej w latach 1951–1952 w zastępstwie HMS Glory (R62), jako lotniskowiec wycofany w 1958, ale od 1962 używany jako transportowiec, w 1964 zaopatrywał Malezję w czasie konfliktu z Indonezją, a w latach 1965-1972 odbył 25 rejsów do Vũng Tàu w trakcie wojny wietnamskiej.

 

HMCS „Magnificent” (CVL 21)

Zastąpił HMCS Warrior (typu Colossus), przed wycofaniem transportował kanadyjskich żołnierzy sił pokojowych w czasie kryzysu sueskiego.

 

INS „Vikrant” (R11)

Okręt brał udział w blokadzie Pakistanu Wschodniego w czasie wojny indyjsko-pakistańskiej w 1971, od 1982 wykorzystywano Sea Harriery, a w 1989 dodano rampę startową.

 

Leviathan

  • Nazwa oryginalna: Leviathan
  • Stocznia: Swan, Hunter & Wigham Richardson, Ltd.
  • Położenie stępki: 18 października 1943
  • Wodowanie: 7 czerwca 1945
  • Los: Złomowany w 1968

HMCS „Bonaventure” (CVL 22)

  • Nazwa oryginalna: HMS Powerful
  • Stocznia: Harland & Wolff
  • Położenie stępki: 27 listopada 1943
  • Wodowanie: 27 lutego 1945
  • Użytkownik:   Royal Canadian Navy
  • Wejście do służby: 17 stycznia 1957
  • Wyposażenie lotnicze: 34 × F2H-3 Banshee (1955–1962), CS-2F Tracker,
    Sikorsky HO-4S, CHSS-2 Sea King (od 1964)
  • Wycofanie ze służby: 3 lipca 1970
  • Los: Złomowany w 1971

Następca Magnificent, ostatni kanadyjski lotniskowiec, był częścią floty NATO w czasie kryzysu kubańskiego w 1962.

 

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj