Ludolf Wienbarg (ur. 25 grudnia 1802 w Altona, zm. 2 stycznia 1872 w Szlezwiku) – pisarz należący do ruchu literackiego Młode Niemcy.

Ludolf Wienbarg
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1802
Altona

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1872
Szlezwik

Narodowość

niemiecka

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

Młode Niemcy

Życiorys edytuj

Ludolf Christian Wienbarg urodził się jako syn kowala. Uczęszczał do miejscowego gimnazjum. Od 1822 roku studiował filologię i filozofię na uniwersytetach w Kilonii (Kiel) i Bonn. Przez 2,5 roku pracował jako prywatny nauczyciel u Grafa von Berenstorff w Lauenburgu i kontynuował studia w Marburgu, gdzie w 1829 roku doktoryzował się z filozofii.

Podczas swoich studiów w Kilonii oraz Bonn był członkiem korporacji studenckich Alten Kieler, a w Bonn należał do Alten Bonner.

W 1833 roku powrócił do Kolonii, gdzie habilitował się i przyjął stanowisko wykładowcy.

Prowadzone tu wykłady zostały wydane w 1834 roku pt. Aesthetische Feldzüge.Dem jungen Deutschland gewidmet(Estetyczne wyprawy. Młodym Niemcom poświęcone).

Dedykacja Wam młode Niemcy poświęcam tę mowę stała się później określeniem nowo powstałego ruchu literackiego Młode Niemcy. W tym samym roku poznał Karla Gutzkowa,z którym we Frankfurcie nad Menem w 1835 założył czasopismo Niemiecki Przegląd (Deutsche Revue). W tym samym roku na polecenie władz zabroniono wydawania w/w czasopisma.

W grudniu 1835 roku na podstawie dekretu[1] Związku Niemieckiego (Deutscher Bund) zostało zabronione wydawanie jego pism, jak również innych autorów tzw. Młodych Niemców. Otrzymał policyjny nakaz opuszczenia Frankfurtu i udał się do Hamburga.

12 maja 1839 roku ożenił się z Elisabeth Wilhelmine Dorothea Marwedel.

Od 1840 do 1842 roku był redaktorem w Börsenhalle. Deutsches Literaturblatt, a w latach 1842-1846 w Hamburger literarischen und kritischen Blätter.

W 1848 roku brał udział jako ochotnik w I wojnie o Szlezwik. Po wojnie, tj. po 1850 roku mieszkał w Altonie i Hamburgu.

Od 1870 roku otrzymywał dożywotnią pensję od Schillerstiftung (Fundacja Schillera).

Zmarł 2 stycznia 1872 roku w Szlezwiku.

Twórczość edytuj

  • Jason, episches Gedicht von Pindar, übersetzt und erläutert von L. Vineta” (Hamburg 1830),
  • Holland in den Jahren 1831 u. 1832”. (Hamburg 1834, 2 Bde.
  • Aesthetische Feldzüge. Dem jungen Deutschland gewidmet. Hamburg: Hoffmann u. Campe 1834; [Neudruck (Orthographie u. Interpunktion modernisiert):] Ästhetische Feldzüge. Hg. v. Walter Dietze. Textredaktion: Jürgen Jahn. Berlin/DDR / Weimar: Aufbau 1964.
  • Zur neuesten Literatur. Von L. W., Verfasser der „ästhetischen Feldzüge. Mannheim: Löwenthal 1835.
  • Wanderungen durch den Thierkreis. Hamburg: Hoffmann u. Campe 1835; Reprint: Frankfurt a. M. 1973.
  • Tagebuch von Helgoland. Hamburg: Hoffmann u. Campe, 1838. Digitalisat
  • Die Dramatiker der Jetztzeit, H. 1. Altona 1839.
  • Die Volks-Versammlung zu Nortorf am 14ten September 1846. Hamburg: Hoffmann u. Campe 1846.
  • Der dänische Fehdehandschuh. Aufgenommen von L. W. Hamburg: Hoffmann u. Campe 1846.
  • Krieg und Frieden mit Dänemark (Frankfurt 1848),
  • Darstellungen aus den schlesw.-holst.|Feldzügen” (Kiel 1850, 2 Bde.),
  • Geschichte Schleswigs (Hamburg 1861, 1. u. 2. Bd

Przypisy edytuj

  1. Bundestagsbeschluß vom 10. Dezember 1835 [online], heinrich-heine-denkmal.de [dostęp 2020-07-09] (niem.).

Bibliografia edytuj