Ludwik Zdanowicz
Ludwik Feliks Zdanowicz (ur. 18 maja 1814 w Datnowie, zm. 26 grudnia 1896 w Wilnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy i administrator diecezji wileńskiej.
| Biskup | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 maja 1814 |
| Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 1896 |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup pomocniczy wileński | |
| Okres sprawowania |
1889–1896 |
| Administrator diecezji wileńskiej | |
| Okres sprawowania |
1885–1890, |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
17 kwietnia 1837 |
| Prezbiterat |
12 czerwca 1837 |
| Nominacja biskupia |
30 grudnia 1889 |
| Sakra biskupia |
11 maja 1890 |
| Data konsekracji |
11 maja 1890 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Biografia edytuj
Urodził się w rodzinie szlacheckiej na Żmudzi. Ukończył seminarium i Akademię Duchowną w Wilnie. 17 kwietnia 1837 otrzymał święcenia diakonatu, a 12 czerwca 1837 prezbiteriatu z rąk biskupa pomocniczego wileńskiego Andrzeja Benedykta Kłągiewicza. Jego neoprezbiter został wikariuszem parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Widzach oraz kapelanem majątku Cerkliszki hr. Edwarda Mostowskiego. Następnie pełnił funkcje: adiunkta Akademii Duchownej (1839 - 1842), gdzie wykładał teologię pastoralną i język łaciński oraz w 1841 uzyskał tytuł magistra świętej teologii, profesora Seminarium Duchownego w Wilnie (1842 - 1844), inspektora Seminarium Duchownego w Wilnie, kaznodziei katedralnego oraz proboszcza parafii św. Jana Chrzciciela w Holszanach (1844 - 1850), proboszcza parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Trokach (1850 - 1862), rektora i profesora Seminarium Duchownego w Wilnie (1863 - 1870).
25 marca 1859 został kanonikiem wileńskim. W 1878 wybrany przez kapitułę wileńską asesorem kolegium petersburskiego. W Petersburgu był również profesorem seminarium. 1 sierpnia 1885, po aresztowaniu przez Rosjan za protesty przeciwko nasileniu działań rusyfikacyjnych i ograniczaniu praw Polaków biskupa wileńskiego Karola Hryniewieckiego, wybrany administratorem diecezji wileńskiej. Funkcję tę pełnił do objęcia diecezji przez nowego biskupa 20 kwietnia 1890.
30 grudnia 1889 papież Leon XIII mianował go biskupem pomocniczym wileńskim oraz biskupem tytularnym Dionysiasu. 11 maja 1890 w kościele św. Katarzyny w Petersburgu przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa kujawsko-kaliskiego Aleksandra Kazimierza Bereśniewicza. Współkonsekratorami byli biskup tyraspolski Anton Zerr oraz biskup pomocniczy żmudzki Antoni Baranowski.
Po śmierci biskupa wileńskiego Antoniego Franciszka Audziewicza w 1895 kapituła wileńska ponownie wybrała bpa Zdanowicza administratorem diecezji. Pełnił tę funkcję do śmierci 26 grudnia 1896. Pochowany na cmentarzu Na Rossie.
Bibliografia edytuj
- Ś.p. biskup Ludwik Feliks Zdanowicz. „Przegląd Katolicki”, s. 1, 2, 4 lutego 1897. Warszawa.
- Ludwik Zdanowicz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-05-03] (ang.).
- GCatholic