Alois Luigi Tomasini[1][2][3], także Aloys lub Aloysius Lodovico Tommasini[1] (ur. 22 czerwca 1741 w Pesaro, zm. 25 kwietnia 1808 w Eisenstadt[1][2][3]) – włoski kompozytor i skrzypek.

Luigi Tomasini
Imię i nazwisko

Alois Luigi Tomasini

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1741
Pesaro

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1808
Eisenstadt

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor, skrzypek

Życiorys edytuj

W 1757 roku został przyjęty na służbę u przebywającego wówczas we Włoszech księcia Paula II Antona Esterházyego[1][2][3]. W 1759 roku został wysłany na dalsze studia muzyczne do Wenecji[1][2], przypuszczalnie był też uczniem Leopolda Mozarta[1]. Na dworze Esterházych przyjaźnił się i współpracował z Josephem Haydnem, od 1761 roku był pierwszym skrzypkiem kapeli książęcej[1][2]. W 1771 roku został członkiem Tonkünstler-Sozietät w Wiedniu[1]. Po rozwiązaniu kapeli Esterházych w 1790 roku jako jeden z nielicznych jej członków został zatrzymany na dworze, a po jej restytuowaniu w 1794 roku otrzymał posadę kapelmistrza[1]. Od 1802 roku był odpowiedzialny na dworze za muzykę kameralną[1][2][3].

Tworzył głównie utwory na skrzypce lub baryton[1]. Skomponował m.in. 3 symfonie, 2 koncerty skrzypcowe, około 30 kwartetów smyczkowych, 24 divertimenta na baryton, skrzypce i wiolonczelę[1][3]. W kwartetach smyczkowych Tomasiniego widoczne jest stopniowe odejście od stylistyki szkoły wiedeńskiej w kierunku złożonej pracy motywicznej oraz powagi i liryzmu[1]. Był cenionym wirtuozem, Joseph Haydn zadedykował mu swój Koncert skrzypcowy C-dur (Hob. VIIa/1) oraz kilka kwartetów[1].

Jego synowie Anton i Alois zostali skrzypkami i kompozytorami[1][2], natomiast córki Josepha i Elisabetha śpiewaczkami[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 114. ISBN 978-83-224-0905-3.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3658. ISBN 0-02-865571-0.
  3. a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 558. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne edytuj