Marcus Brann
Marcus Brann (ur. 9 lipca 1849 w Rawiczu, zm. 26 września 1920 we Wrocławiu) – niemiecki i żydowski historyk oraz rabin.
Macewa Marcusa Branna na Starym Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
historyk, rabin |
Ojcem jego był rabin Salomon Brann. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego z roku 1873, gdy uzyskał tam doktorat, oraz Żydowskiego Seminarium Teologicznego we Wrocławiu z r. 1875[1]. Po studiach pełnił funkcję zastępcy rabina Manuel Joël we wrocławskiej Nowej Synagodze[2], potem uczył w szkołach w różnych miastach, w Berlinie kierował domem dziecka. W 1885 objął posadę rabina w Pszczynie, pracując tam do 1891, gdy został wykładowcą w Żydowskim Seminarium Teologicznym we Wrocławiu, gdzie prowadził wykłady z egzegezy Biblii oraz z historii Żydów[1], a także kierował seminaryjną biblioteką i był rabinem tej uczelni[3].
Pochowany jest na Starym Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Maciej Łagiewski: Życie religijne gminy żydowskiej we Wrocławiu. W: Portret wrocławskich duchownych. Muzeum Historyczne we Wrocławiu, 1997, s. 55–70.
- Hasło Бранн, Маркус w: Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона (Encyklopedia żydowska Brockhausa i Efrona). Sankt Petersburg, 1908–1913.[1]