Marek Piechowiak

polski filozof

Marek Piechowiak (ur. 4 sierpnia 1962 w Poznaniu) – polski filozof, profesor nauk prawnych, w 2000 rzecznik praw dziecka.

Marek Piechowiak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1962
Poznań

Profesor nauk prawnych
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Doktorat

1991 – nauki humanistyczne
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Habilitacja

2000 – nauki humanistyczne
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Profesura

2016

Rzecznik praw dziecka
Okres spraw.

30 czerwca 2000–12 października 2000

Następca

Paweł Jaros

Życiorys edytuj

Ukończył studia na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Na tej samej uczelni uzyskiwał stopnie doktora (1991) i doktora habilitowanego (2000) nauk humanistycznych. W 2016 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Odbywał staże naukowe m.in. w Międzynarodowym Instytucie Praw Człowieka w Strasburgu oraz w Dyrektoriacie Praw Człowieka Rady Europy. Specjalizuje się w zakresie filozofii prawa i ochronie praw człowieka.

W latach 1991–1996 pracował jako adiunkt w poznańskim Centrum Praw Człowieka w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Pełnił jednocześnie funkcję kierownika Centrum Naukowej Informacji i Dokumentacji Praw Człowieka. Od 1993 prowadzi wykłady na międzynarodowym kursie International Protection of Human Rights. W latach 1994–1996 był zastępcą przewodniczącego komitetu redakcyjnego Materiałów Poznańskiego Centrum Komitetu Praw Człowieka.

8 czerwca 2000 został wybrany na pierwszego rzecznika praw dziecka[1] z rekomendacji Akcji Wyborczej Solidarność. Do wykonywania obowiązków przystąpił po złożeniu ślubowania przed Sejmem 30 czerwca 2000, zakończył pełnienie tej funkcji 12 października 2000[2]. Został odwołany z urzędu na skutek rezygnacji, którą uzasadniał m.in. brakiem środków w budżecie na funkcjonowanie urzędu.

Zajmował stanowiska profesora na Uniwersytecie Zielonogórskim i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie kierował Zakładem Prawa Kanonicznego. Od 2010 związany ze Szkołą Wyższą Psychologii Społecznej (przekształconą później w Uniwersytet SWPS), gdzie objął stanowisko kierownika Katedry Teorii, Filozofii i Historii Prawa w Instytucie Prawa Wydziału Zamiejscowego w Poznaniu.

Członek Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2021–2024[3].

Wybrane publikacje edytuj

  • W poszukiwaniu ontologicznych podstaw prawa. Arthura Kaufmanna teoria sprawiedliwości, Instytut Nauk Prawnych PAN, Warszawa 1992.
  • Karta Praw i Wolności. Między prawami człowieka a ideologią, „Materiały Poznańskiego Centrum Praw Człowieka” nr 2/1993.
  • Wolność akademicka – Academic freedom (red.), „Materiały Poznańskiego Centrum Praw Człowieka” nr 3/1993.
  • Pojęcie praw człowieka, [w:] L. Wiśniewski (red.), Podstawowe prawa jednostki oraz ich sądowa ochrona, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1997.
  • Filozofia praw człowieka. Prawa człowieka w świetle ich międzynarodowej ochrony, Wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1999.
  • Preambuła, [w:] T. Smyczyński (red.), Konwencja o prawach dziecka. Analiza i wykładnia, Wyd. Ars Boni et aequi, Poznań 1999.
  • Międzynarodowy Pakt Praw Osobistych i Politycznych. Nowy przekład – wydanie dwujęzyczne. Skarga indywidualna do Komitetu Praw Człowieka (red. wraz z R. Hliwą), Poznańskie Centrum Praw Człowieka, INP PAN, Poznań 2001.
  • Dobro wspólne jako fundament polskiego porządku konstytucyjnego, Oficyna Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2012.

Przypisy edytuj

  1. M.P. z 2000 r. nr 19, poz. 403.
  2. M.P. z 2000 r. nr 35, poz. 710.
  3. Komisja Dyscyplinarna. Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 1 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-05].

Bibliografia edytuj