Maria Laidoner

polska-estońska pianistka, żona generała Johana Laidonera

Maria Laidoner z domu Kruszewska herbu Abdank (ur. 7 grudnia 1888 w Kruszewie, zm. 12 listopada 1978 w Jämejala, pod Viljandi) – estońska pianistka, żona generała Johana Laidonera, pierwsza dama przedwojennej Republiki Estońskiej.

Maria Laidoner
Ilustracja
Maria Laidoner po aresztowaniu przez NKWD. Zdjęcie więzienne 1952
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1888
Kruszewo

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1978
Jämejala

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka

Pochodziła z polskiej rodziny szlacheckiej[1]. Zdobyła wykształcenie muzyczne, była pianistką i nauczycielką muzyki. Przyszłego męża, współtwórcę państwowości estońskiej, Johana Laidonera poznała w 1904 w Wilnie. 30 października 1911 wzięli ślub. 21 marca 1913 urodził im się syn Michael. 15 lat później, 20 kwietnia 1928, w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach zastrzelił się[2]. Po jego śmierci, Maria z mężem adoptowali jej bratanka, Aleksego Kruszewskiego.

W kwietniu 1939 odbyła wraz z mężem oficjalną wizytę w Polsce. Po okupacji Estonii przez Armię Czerwoną, 19 lipca 1940 małżeństwo zostało początkowo deportowane przez NKWD w głąb ZSRR, do Penzy, następnie aresztowane. Po 1956 roku władze sowieckie zezwoliły jej na powrót do Estonii.

Mówiła biegle w kilku językach europejskich.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Ciche kraje, Tadeusz Zubiński, Rzeszów 2006
  • Od Wersalu do Westerplatte: stosunki estońsko-polskie w okresie międzywojennym, Raimo Pullat, PAU, Kraków 2003