Marianna z Bielińskich I voto Denhoffowa, II voto Lubomirska (ur. ok. 1685, zm. 20 kwietnia 1730 w Rzeszowie) – metresa Augusta II.

Marianna z Bielińskich Denhoffowa-Lubomirska
Ilustracja
Marianna z Bielińskich Denhoffowa
Herb
Junosza
Rodzina

Bielińscy herbu Junosza

Data urodzenia

ok. 1685

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1730
Rzeszów

Ojciec

Kazimierz Ludwik Bieliński

Matka

Ludwika Maria Morsztyn

Mąż

Bogusław Ernest Denhoff
Jerzy Ignacy Lubomirski

Dzieci

Katarzyna Denhoff
Zofia Denhoff
Teodor Hieronim Lubomirski
Maria Anna Lubomirska
Kazimierz Lubomirski
Jan Lubomirski

Jej ojcem był marszałek wielki koronny Kazimierz Ludwik Bieliński (zm. 1713), głowa stronnictwa profrancuskiego w Polsce. Prowadził on wystawny dwór w Otwocku Wielkim, gdzie często bywający król stał się kochankiem jego córki, Marianny. Wkrótce jednak marszałek wydał ją za mąż za Bogusława Ernesta Denhoffa. Później dzięki swym koneksjom w Watykanie wyjednała zgodę papieża Klemensa XI na rozwód z Denhoffem i wyjechała z królem do Drezna. Ponownie wyszła za mąż za Jerzego Ignacego Lubomirskiego.

Wpływała na politykę Augusta II. Blisko współpracował z nią poseł francuski Jean Victor de Besenval. Denhoffowa przekonała Augusta do zawarcia sojuszu z Ludwikiem XIV (1714).

Po urodzeniu ostatniego dziecka zapadła na ciężką postać gorączki popołogowej i zmarła z wielkim przykładem dyspozycyjej duszy i ciała do ostatniego momentu wyjścia ducha. Zwłoki Marianny Lubomirskiej w habicie zostały pochowane w rzeszowskim kościele reformatów[1].

Przypisy

edytuj
  1. Bożena Popiołek: Kobiecy świat w czasach Augusta II. Studia nad mentalnością kobiet z kręgów szlacheckich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2003, s. 122-123. ISBN 83-7271-188-7.

Bibliografia

edytuj