Marius Schneider

Marius Schneider
Imię i nazwisko	Marius Karl Alfons Schneider
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1903 ; Haguenau
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1982 ; Marquartstein
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	muzykolog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marius Karl Alfons Schneider^[1] (ur. 1 lipca 1903 w Haguenau, zm. 10 lipca 1982 w Marquartstein^[1]^[2]^[3]) – niemiecki muzykolog.

Życiorys edytuj

Studiował filologię i muzykologię w Strasburgu i Paryżu^[2]^[3], uczył się też gry na fortepianie u Alfreda Cortota^[2]. W 1930 roku na Uniwersytecie Berlińskim obronił napisaną pod kierunkiem Johannesa Wolfa dysertację doktorską Die Ars nova des XIV. Jahrhunderts in Frankreich und Italien^[1]^[2]^[3]. W latach 1932–1934 był zastępcą Ericha Moritza von Hornbostla w Phonogramm-Archiv w Berlinie, następnie od 1934 do 1945 roku był jego dyrektorem^[2]^[3]. W 1937 roku władze nazistowskie uniemożliwiły mu zrobienie habilitacji^[2]^[3]. Podczas II wojny światowej uczestniczył w kampanii afrykańskiej, po czym został w 1944 roku oddelegowany do zorganizowania Instituto Español de Musicologia w Barcelonie^[2]^[3]. W latach 1947–1955 był wykładowcą Uniwersytetu Barcelońskiego^[2]^[3]. W 1955 roku ostatecznie habilitował się na Uniwersytecie Kolońskim, następnie do 1968 roku był wykładowcą tej uczelni^[2]^[3]. W latach 1968–1970 wykładał na Uniwersytecie Amsterdamskim^[2]^[3].

Zajmował się pionierskimi badaniami nad historią struktur muzycznych oraz ich kontekstem psychologicznym, społecznym i religijnym, podkreślał znaczenie i funkcję muzyki pierwotnej w kontekście magii, religii i filozofii^[2]. Uważał, że wielogłosowość instrumentalna rozwinęła się z pierwotnej wielogłosowości wokalnej^[2].

Wybrane prace edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych^[3])

Geschichte der Mehrstimmigkeit. Historische und phänomenologische Studien, cz. 1 Die Naturvölker, cz. 2. Die Anfänge in Europa (Berlin 1934–1935)
El origen musical de los animales-simbolos en la mitologia y la escultura antiguas. Ensayo histórico-etnográfico sobre la subestructura totemística y megalítica de las altas culturas y su supervivencia en el folklore español (Barcelona 1946)
La danza de espadas y la tarantela. Ensayo musicológico, etnográfico y arqueológico sobre los ritos medicinales (Barcelona 1948)
Singende Steine. Rhythmus-Studien an 3 katalanischen Kreuzgängen romanischen Stils (Kassel 1955)
Die Natur des Lobgesangs (Bazylea 1964)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Deutsche biographische Enzyklopädie (DBE). T. Band 9. Schlumberger – Thiersch. München: K.G. Saur, 2008, s. 105. ISBN 978-3-598-25039-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 116. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3196. ISBN 0-02-865530-3.

[dbe-1] Deutsche biographische Enzyklopädie (DBE). T. Band 9. Schlumberger – Thiersch. München: K.G. Saur, 2008, s. 105. ISBN 978-3-598-25039-2.

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 116. ISBN 978-83-224-0865-0.

[baker-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3196. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]

[3]