Masters Snooker 2013

Masters 2013 − nierankingowy turniej snookerowy, rozegrany został w Alexandra Palace w Londynie (Anglia) w dniach 13-20 stycznia 2013 roku.

Masters
2012 2013 2014
Ilustracja
Liczba uczestników

16

Miejsce

Anglia Alexandra Palace, Londyn

Zwycięzca

Anglia Mark Selby

II miejsce

Australia Neil Robertson

Najwyższy break

138 Irlandia Północna Mark Allen

Rozegrane mecze

15

Obrońcą tytułu był Australijczyk Neil Robertson, który w finale przegrał z Anglikiem Markiem Selby.

Nagrody edytuj

Zwycięzca: 175 000 £
II Miejsce: 85 000 £
Półfinalista: 40 000 £
Ćwierćfinalista: 20 000 £
Ostatnia 16: 9 000 £

Najwyższy break turnieju: 8 000 £

Łączna pula nagród: 500 000 £

Zawodnicy edytuj

  1.   Neil Robertson (obrońca tytułu)
  2.   Judd Trump
  3.   Mark Selby
  4.   John Higgins
  5.   Shaun Murphy
  6.   Mark Williams
  7.   Stephen Maguire
  8.   Mark Allen
  1.   Stuart Bingham
  2.   Ding Junhui
  3.   Ricky Walden
  4.   Graeme Dott
  5.   Matthew Stevens
  6.   Ali Carter
  7.   Barry Hawkins
  8.   Mark Davis

Drabinka turniejowa edytuj

1/8 finału
(do 6 wygranych frame’ów)
Ćwierćfinały
(do 6 wygranych frame’ów)
Półfinały
(do 6 wygranych frame’ów)
Finał
(do 10 wygranych frame’ów)
            
  Neil Robertson 6
  Ding Junhui 5
  Neil Robertson 6
  Mark Allen 5
  Mark Allen 6
  Mark Davis 2
  Neil Robertson 6
  Shaun Murphy 2
  Shaun Murphy 6
  Ricky Walden 4
  Shaun Murphy 6
  John Higgins 5
  John Higgins 6
  Ali Carter 3
  Neil Robertson 6
  Mark Selby 10
  Mark Selby 6
  Stuart Bingham 5
  Mark Selby 6
  Mark Williams 1
  Mark Williams 6
  Matthew Stevens 4
  Mark Selby 6
  Graeme Dott 5
  Stephen Maguire 5
  Graeme Dott 6
  Graeme Dott 6
  Judd Trump 1
  Judd Trump 6
  Barry Hawkins 5

Finał edytuj

Finał: Do 10 frame’ów
Alexandra Palace, Londyn, Anglia
20 stycznia 2013. Sędzia:   Terry Camilleri
  Neil Robertson
6 – 10   Mark Selby
Sesja południowa: 12–58, 1–73 (73), 23–102 (102), 83–1 (78), 1–84 (84), 45–59, 74–9 (63), 87–0 (72)
Sesja wieczorna: 8–80 (67), 48–63, 0–72, 81–6 (74), 91–8 (83), 69–50, 27–58, 9–90
83 Najwyższy break 102
0 Breaki stupunktowe 1
5 Breaki 50-punktowe 4

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego edytuj

Bibliografia edytuj