Menachem Borejsza

Menachem Borejsza, właśc. Menachem Goldberg (jid. ‏‏מנחם באָריישאָ‎; ur. 1888 w Brześciu Litewskim, zm. 12 lutego 1949 w Nowym Jorku) – żydowski poeta i eseista, piszący w języku jidysz.

Menachem Borejsza

‏מנחם באָריישאָ

Menachem

Imię i nazwisko	Menachem Goldberg (Менахем Гольдберг)
Data i miejsce urodzenia	1888 Brześć Litewski
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1949 Nowy Jork
Narodowość	żydowska
Język	jidysz
Dziedzina sztuki	literatura piękna

Życiorys

Był synem nauczyciela języka hebrajskiego. Jego bratem był Abraham Goldberg. Od 1905 roku mieszkał w Warszawie, debiutował pisząc utwory w języku rosyjskim.

Pod wpływem Icchoka Lejba Pereca zaczął pisać w jidysz, debiutując w 1907 roku. Jego twórczość ukazywała się na łamach m.in. warszawskich periodyków „Hajnt”, „Dos Jidisze Wochnblat”, czy amerykańskich „Der Tog”, „Fraje Arbeiter Sztyme”, „Frajhajt” i „Di Woch”.

Borejsza tworzył poematy historyczno-refleksyjne, m.in. Pojln (Polska) wydany w 1914 roku, wydanie polskie w Antologii poezji żydowskiej w 1983 roku. Wypracował styl melancholijnych i rapsodycznych utworów, w których poruszał wątki relgijne, filozoficzne i historyczne. Uważał Polaków i Żydów za dwa narody prześladowane przez carską Rosję.

W 1914 roku wyjechał do Szwajcarii, skąd rok później udał się do Stanów Zjednoczonych. Był działaczem Jointu i Amerykańskiego Kongresu Żydowskiego.