Metopimazyna

związek chemiczny

Metopimazyna (łac. metopimazinum) – organiczny związek chemiczny, lek o działaniu przeciwwymiotnym z grupy pochodnych fenotiazyny.

Metopimazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H27N3O3S2

Masa molowa

445,60 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

14008-44-7

PubChem

26388

DrugBank

DB13591

Klasyfikacja medyczna
ATC

A04AD05

Własności farmakologiczne i mechanizm działania

edytuj

Metopimazyna jest antagonistą receptorów dopaminergicznych D2[1] w obrębie pola najdalszego mózgu. Działa ośrodkowo poprzez hamowanie ośrodka wymiotnego, a także obwodowo zmniejszając wrażliwość nerwów cholinergicznych. Słabo przenika barierę krew-mózg. Maksymalne stężenie w osoczu po podaniu doustnym osiąga po 30 minutach. Jest szybko metabolizowana przez przekształcenie grupy karbamoilowej do pochodnej kwasowej i wydalana w postaci zmetabolizowanej, głównie z moczem. Działa wybiórczo przeciwwymiotnie 150 razy silniej niż chloropromazyna.

Wskazania

edytuj

Nudności, wymioty. Przy nietolerancji na cytostatyki, tuberkulostatyki, antybiotyki i salicylany. Może być podawany doustnie, doodbytniczo lub dożylnie.

Postacie handlowe

edytuj
  • Vogalene (czopki, ampułki, płyn)
  • Nortrip

Obecnie żaden preparat nie jest dopuszczony do obrotu na terytorium Polski.

Przypisy

edytuj
  1. E. Ellebaek, J. Herrstedt, Optimizing antiemetic therapy in multiple-day and multiple cycles of chemotherapy, „Current opinion in supportive and palliative care”, 1 (2), 2008, s. 28–34, DOI10.1097/SPC.0b013e3282f44a75, PMID18685391.

Bibliografia

edytuj
  • Alfred Zejc, Maria Gorczyca, Chemia leków dla studentów farmacji i farmaceutów, ISBN 83-200-2376-9.* Marian Zając, Ewaryst Pawełczyk, Chemia leków dla studentów farmacji i farmaceutów, ISBN 83-85439-74-9.