Michał Jeżewski
Michał Jeżewski (ur. 29 września 1897 w Przedborzu, zm. 6 grudnia 1975 w Końskich) – żołnierz Legionów Polskich, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 sierżant
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 grudnia 1975 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Ignacego i Antoniny z Olszewskich. Absolwent szkoły powszechnej w Końskich. W maju 1917 wstąpił do Legionów Polskich i otrzymał przydział do III batalionu 2 pułku piechoty[1]. W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i został instruktorem w szkole podoficerskiej ciężkich karabinów maszynowych przy 2 Dywizji Piechoty Legionów[1]. Od maja 1919 w jako dowódca plutonu w 2 kompanii ckm 2 pułku piechoty Legionów walczył na froncie polsko-bolszewickim. W czasie walk o Murowę, umiejętnie prowadził swój pluton ckm do walki, chroniąc przed okrążeniem własną kompanię. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1]. W marcu 1922 został bezterminowo urlopowany z wojska. Początkowo pracował w fabryce, później prowadził zakład szewski. Od 1929 zatrudnił się w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Końskie. W okresie okupacji powrócił do szewstwa. Po wojnie pracował w Końskich,a później w Łodzi. Zmarł w Końskich i tam został pochowany.
Był żonaty ze Stefanią Borowską, miał dzieci: Mariana (ur. 1925), Teresę (ur. 1931) i Stanisława (ur. 1936)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 3880)[1]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 58.
- ↑ a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 59.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.