Michaił Diewiatajew
Michaił Pietrowicz Diewiatajew (ur. 25 czerwca?/8 lipca 1917 w Torbiejewie, zm. 24 lutego 2002 w Kazaniu) – radziecki pilot myśliwski II wojny światowej. Po wojnie i okresie zesłania pracował jako kapitan żeglugi śródlądowej[1].
| 25[1] zwycięstw | |
| |
 starszy porucznik lotnictwa
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1938–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Dzieciństwo i służba wojskowa edytuj
Michaił urodził się jako 13 dziecko w rodzinie chłopskiej. Z narodowości Mokszanin. W 1938 roku ukończył szkolenie jako kapitan i został kapitanem na małej łódce na Wołdze. W tym samym roku został powołany do wojska i rozpoczął szkolenie na pilota. Po ataku Niemiec na ZSRR zestrzelił samolot Junkers Ju 87. 23 września 1941 został poważnie ranny. Po długim pobycie w szpitalu powrócił do latania jako pilot samolotu transportującego rannych. Po spotkaniu z Aleksandrem Pokryszkinem w 1944 postanowił powrócić do latania na myśliwcach.
Niewola i ucieczka edytuj
13 lipca 1944 został zestrzelony i ranny dostał się do niewoli. Po nieudanej próbie ucieczki został przeniesiony do obozu Karlshagen I, w którym więźniowie pracowali w ramach niemieckiego programu budowy pocisków V1 i V2.
Michaił Diewiatajew wsławił się brawurową ucieczką z obozu koncentracyjnego na wyspie Uznam. 8 lutego 1945 Michaił wraz z grupką 10 więźniów uprowadzili sprawny niemiecki samolot bombowy Heinkel He 111 z bazy wojskowej Peenemünde. Porwanym samolotem przelecieli na wschód w stronę postępujących na zachód oddziałów Armii Czerwonej. Więźniowie do ucieczki przygotowywali się od dłuższego czasu. Diewiatajew jako pilot uczył się obsługi niemieckiego bombowca na podstawie części z rozbitych maszyn, które były składowane obok obozu[2]. 15 sierpnia 1957 dzięki wstawiennictwu Korolowa odznaczono go Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego[3].
Po ucieczce komendant obozu został z rozkazu Göringa zdegradowany, a następnie rozstrzelany[2]. Z kolei Diewiatajew trafił do obozu filtracyjnego, podejrzewano go, że jego ucieczka była sfingowana. Po zwolnieniu pomagał Korolowowi w badaniach Peenemünde, a w październiku 1945 został zdemobilizowany[1]. Oprócz tytułu Bohatera Związku Radzieckiego i Orderu Lenina otrzymał także Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie), Order Wojny Ojczyźnianej I i II klasy i medale.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Zmarł legendarny lotnik Michaił Diewiatajew. PAP, 2002-11-25. [dostęp 2011-08-04]. (pol.).
- ↑ a b M. Diewiatajew: Ucieczka z wyspy Uznam. Wyd. III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 258.
- ↑ Герой Советского Союза Девятаев Михаил Петрович :: Герои страны [online], www.warheroes.ru [dostęp 2017-11-15].