Michaił Siemiczastny

radziecki piłkarz i trener piłkarski

Michaił Wasiljewicz Siemiczastny (ros. Михаил Васильевич Семичастный; ur. 22 listopada?/5 grudnia 1910 na stacji Perłowskaja w guberni moskiewskiej, Imperium Rosyjskie, zm. 30 sierpnia 1978 w Moskwie, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika lub napastnika, sportowiec, trener piłkarski.

Michaił Siemiczastny
Михаил Семичастный
Pełne imię i nazwisko

Michaił Wasiljewicz Siemiczastny

Data i miejsce urodzenia

22 lis.?/5 grudnia 1910
Perłowskaja

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1978
Moskwa

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik, napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1928–1931 CSKA Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1932—1935 CSKA Moskwa
1936—1950 Dinamo Moskwa 210 (52)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1951—1953 Dinamo Moskwa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru”

Kariera piłkarska

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Wychowanek zespołu stacji Perłowska (1924-1925), później grał w klubach Północnej Kolei (1926-27). W 1928 rozpoczął karierę piłkarską w CDKA Moskwa, a w 1932 debiutował w składzie pierwszej drużyny CDKA. W 1936 roku przeniósł się do Dinama Moskwa, w którym osiągnął największe sukcesy, stając się rekordzistą klubu (wraz z Lwem Jaszynym) w liczbie zdobytych mistrzostw ZSRR. Świetnie grał głową. Był długoletnim kapitanem Dinama. Zaczynał grać na prawym skrzydle ataku, następnie przeniesiony do obrony, gdzie również wykazał się z najlepszej strony. W 1950 zakończył swoją karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Uczestniczył w 1937 w meczach międzynarodowych z reprezentacją Kraju Basków, a w drugim meczu strzelił gola. Brał udział w legendarnej podróży rosyjskich piłkarzy po Wielkiej Brytanii[potrzebny przypis].

Kariera sportowca

edytuj

Oprócz piłki nożnej Siemiczastny uprawiał inne sporty. W reprezentacji Moskwy był mistrzem ZSRR w koszykówce (1935). Wielokrotny mistrz ZSRR w piłce ręcznej. Również grał w siatkówkę, był narciarzem i lekkoatletą[potrzebny przypis].

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę szkoleniowca. Wcześniej w 1940 roku ukończył szkołę trenerów przy GCOLIFK w Moskwie. W latach 1952–1953 (do sierpnia) prowadził Dinamo Moskwa. Później pracował jako funkcjonariusz sportowy, zajmując następujące stanowiska kierownicze: Sekretarz wykonawczy i Wiceprezes Moskiewskiej Rady Miejskiej "Dynamo" (1954-1965), starszy trener Wydziału Piłki Nożnej i Hokeja Rady Centralnej "Dynamo" (1966-1978), członek Prezydium Federacji Piłki Nożnej ZSRR (1959-1978), Zastępca Prezesa Zarządu Trenerskiego Federacji Piłki Nożnej ZSRR (1965-1978)[1]. Zmarł 30 sierpnia 1978 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Wagańkowskim[2].

Sukcesy i odznaczenia

edytuj

Sukcesy klubowe

edytuj
  • mistrz ZSRR: 1936 (w), 1937, 1940, 1945, 1949
  • wicemistrz ZSRR: 1936 (j), 1946, 1947, 1948
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1937
  • finalista Pucharu ZSRR: 1945, 1949

Sukcesy trenerskie

edytuj
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1952

Sukcesy indywidualne

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj