Miecz Damoklesa

wyrażenie przysłowiowe wg anegdoty antycznej

Miecz Damoklesazwiązek frazeologiczny nawiązujący do anegdoty o syrakuzańskim tyranie Dionizjuszu. W przenośni oznacza stałą groźbę wiszącą nad kimś używającym beztrosko życia i korzystającym z bogactwa lub dobrodziejstw swego stanowiska.

Richard WestallMiecz Damoklesa (1812)

Chcąc lepiej uprzytomnić swój los schlebiającemu mu zawistnemu dworzaninowi Damoklesowi, który nazywał go najszczęśliwszym ze śmiertelników, tyran zaproponował mu, ażeby na jeden dzień wszedł w jego rolę i znalazł się w jego sytuacji. W tym celu pozwolił mu zająć swe złote łoże w luksusowej komnacie i ucztować do woli. Zarazem jednak nakazał zawiesić nad Damoklesem ostry miecz na cienkim końskim włosiu. W ten sposób unaocznił mu niebezpieczeństwa bezustannie grożące ze strony wrogów i nieprzyjaciół wśród pozornych luksusów i przywilejów władzy. Historię tę wykorzystał Cyceron omawiając kwestię szczęścia ludzkiego w dialogach filozoficznych (Tuskulanki V 21,61).

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj