Milinko Pantić

Milinko Pantić (ser. Милинко Пантић, ur. 5 września 1966 w Loznicy) – serbski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Milinko Pantić

Милинко Пантић

Data i miejsce urodzenia	5 września 1966 Loznica
Wzrost	178 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1985–1990 Partizan Belgrad 65 (11) 1991 Olimpija Lublana 14 (0) 1991–1995 Panionios Ateny 120 (51) 1995–1998 Atlético Madryt 106 (18) 1998–1999 Le Havre AC 19 (2) 1999–2000 Panionios Ateny 23 (4) W sumie: 347 (86)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1996 Jugosławia 2 (0)

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Pantić rozpoczął w stolicy Jugosławii, Belgradzie, w tamtejszym klubie Partizan Belgrad. W 1985 roku zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze jugosłowiańskiej i już w swoim debiutanckim sezonie jako rezerwowy wywalczył mistrzostwo Jugosławii. Z kolei w 1987 roku obronił z Partizanem mistrzowskim tytuł, a w 1989 roku zdobył z nim Puchar Jugosławii. Przez 5,5 roku był jednak rezerwowym i rzadko występował w pierwszym składzie Partizana. W tym okresie rozegrał łącznie 65 spotkań w lidze i zdobył 11 goli. Na początku 1991 roku odszedł do Olimpiji Lublana i grał w niej przez pół sezonu.

Latem 1991 roku Pantić wyjechał z Jugosławii i trafił do ligi greckiej, do zespołu Panioniosu Ateny. W Panioniosie stał się najlepszym strzelcem pierwszej połowy lat 90. W sezonie 1991/1992 zdobył 11 goli, w 1992/1993 – 15, w 1993/1994 – 8, a w 1994/1995 zaliczył aż 17 trafień zostając trzecim najlepszym strzelcem Alpha Ethniki po Krzysztofie Warzysze (29 goli) i Dimitrisie Sarawakosie (21 goli).

Skuteczna gra w Grecji zawocowała transferem Panticia w 1995 roku do hiszpańskiego Atlético Madryt, prowadzonego wówczas przez rodaka Milinko, Radomira Anticia. W Primera División Pantić zadebiutował 3 września w wygranym 4:1 meczu z Realem Sociedad i już w debiucie zdobył gola. Obok Ljubosława Penewa, Kiko i Diego Simeone stał się gwiazdą zespołu. Zdobywając 10 bramek przyczynił się do wywalczenia przez Atlético mistrzostwa Hiszpanii, a także zdobycia Pucharu Hiszpanii. W sezonie 1996/1997 awansował z Atlético do ćwierćfinału Ligi Mistrzów, jednak w lidze zajął dopiero 5. miejsce, a rok później „Los Colchoneros” zakończyli sezon na 7. pozycji. Sezon 1997/1998 był ostatnim dla Panticia w Hiszpanii i łącznie w barwach Atlético strzelił 18 goli w lidze w 106 rozegranych meczach.

Latem 1998 roku Pantić odszedł do francuskiego Le Havre AC, jednak nie prezentował takiej formy jak w Atlético. Zdobył dwie bramki w Ligue 1, a po sezonie wrócił do Panioniosu. Tu także grał tylko przez jeden sezon i w 2000 roku zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1985/86	Partizan Belgrad	Jugosławia	1. liga	9	2
1986/87	Partizan Belgrad	Jugosławia	1. liga	15	3
1987/88	Partizan Belgrad	Jugosławia	1. liga	10	3
1988/89	Partizan Belgrad	Jugosławia	1. liga	0	0
1989/90	Partizan Belgrad	Jugosławia	1. liga	22	2
1990/91	Partizan Belgrad	Jugosławia	1. liga	9	1
1990/91	Olimpija Lublana	Jugosławia	1. liga	14	0
1991/92	Panionios Ateny	Grecja	Alpha Ethniki	32	11
1992/93	Panionios Ateny	Grecja	Alpha Ethniki	30	15
1993/94	Panionios Ateny	Grecja	Alpha Ethniki	26	8
1994/95	Panionios Ateny	Grecja	Alpha Ethniki	32	17
1995/96	Atlético Madryt	Hiszpania	Primera División	41	10
1996/97	Atlético Madryt	Hiszpania	Primera División	36	5
1997/98	Atlético Madryt	Hiszpania	Primera División	29	3
1998/99	Le Havre AC	Francja	Ligue 1	19	2
1999/00	Panionios Ateny	Grecja	Alpha Ethniki	23	4

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Jugosławii Pantić zadebiutował 24 kwietnia 1996 roku w wygranym 3:1 spotkaniu eliminacji do Mistrzostw Świata we Francji z Wyspami Owczymi. W grudniu wystąpił w innym meczu kwalifikacji do Mundialu, z Hiszpanią (0:2), który był jego drugim i ostatnim w kadrze narodowej.

Bibliografia

• Profil na stronie National Football Teams (ang.)