Milo Milunović
Milo Milunović (cyr. Мило Милуновић; ur. 6 sierpnia?/18 sierpnia 1897 w Cetynii, zm. 11 lutego 1967 w Belgradzie) – czarnogórsko-serbski malarz[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia?/18 sierpnia 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 lutego 1967 |
| Dziedzina sztuki | |
Życiorys edytuj
Nauki pobierał we Florencji u Alberto Giacomettiego. W latach 1919–1922 żył i tworzył w Paryżu. Malował w technice olejnej i akwareli. Uwieczniał pejzaże z czarnogórskiego wybrzeża, martwe natury i portrety[1].
W 1937 roku został uhonorowany nagrodą Grand Prix na EXPO w Paryżu[2]. W tym samym roku był jednym z założycieli belgradzkiej Akademii Sztuk (serb.-chorw. Akademija umetnosti), na której wykładał. W 1947 roku założył natomiast Szkołę Artystyczną (serb.-chorw. Umjetnička škola) w rodzinnej Cetynii[1]. Został dwukrotnie uhonorowany Nagrodą Socjalistycznej Republiki Czarnogóry (1948, 1950). Od 14 listopada 1950 był członkiem korespondencyjnym Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Milunović, Milo – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-08-24]. (chorw.).
- ↑ a b Milunovic Milo. Serbska Akademia Nauk i Sztuk. [dostęp 2023-08-24]. (serb.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Obrazy Milunovicia w portalu aukcyjnym Invaluable (ang.)