Mirosław Ignacy Wojciechowski
Mirosław Ignacy Wojciechowski (ur. 6 marca 1917, zm. 22 października 1956) – chorąży pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, uczestnik Bitwy o Anglię, kawaler Virtuti Militari.
4 1/2 zwycięstwa | |
chorąży pilot | |
Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1917 |
---|---|
Data śmierci |
22 października 1956 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
142 eskadra myśliwska |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
pilot RAF |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW 1937 roku ukończył podoficerską szkołę lotniczą jako mechanik. Później przeszedł kurs pilotażu i w stopniu kaprala został przydzielony do 142 eskadry myśliwskiej. W jej składzie walczył w kampanii wrześniowej. Po jej zakończeniu, przez Rumunię, Jugosławię i Grecję, dotarł do Francji. W lutym 1940 wyjechał do Wielkiej Brytanii i wstąpił do RAF-u, otrzymał numer służbowy 781062[1]. 16 sierpnia 1940 wstąpił do 303 dywizjonu myśliwskiego[2][a].
15 września zestrzelił samodzielnie dwa myśliwce Messerschmitt Bf 109 oraz wspólnie z Tadeuszem Andruszkiewiczem Dornier Do 17. 17 września uzyskał trzecie samodzielne zestrzelenie, jego ofiarą był kolejny Bf 109. 2 lipca 1941 r. został ranny podczas lotu bojowego nad Francją ale zdołał powrócić na macierzyste lotnisko. 11 listopada 1942 r. odszedł na odpoczynek do 2 Szkoły Instruktorów Pilotażu w Montrose. 17 lutego 1943 r. powrócił do latania bojowego w 303 dywizjonie, 4 czerwca ukończył drugą turę lotów bojowych i służył jako instruktor w 25 Polskiej Szkole Pilotażu Wstępnego[4].
Po wojnie pozostał w Anglii i wstąpił do RAF-u. Otrzymał przydział do 2 dywizjonu RAF, na początku 1951 r. przeszedł przeszkolenie na odrzutowcach Gloster Meteor. Na początku 1953 r. przeszedł do 247 dywizjonu RAF w bazie Odiham, w czerwcu 1955 r. został przeszkolony na samolotach myśliwskich Hawker Hunter. Od lata 1956 r. służył jako instruktor w 288 dywizjonie RAF w bazie Middle Wallop[5].
22 października 1956 zginął w wypadku lotniczym lecąc samolotem Boulton Paul Balliol T Mk.2 nr WG184 jako drugi pilot. Opuścił maszynę, ale spadochron nie zdążył się do końca otworzyć[6]. Został pochowany na cmentarzu w Over Wallop.
Zwycięstwa powietrzne
edytujNa liście Bajana zajmuje 48. pozycję z wynikiem 4 i 1/2 zestrzeleń pewnych[7].
Zestrzelenia pewne:
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[8]
- Medal Lotniczy (czterokrotnie)
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 616.
- ↑ Zieliński 2003 ↓, s. 5.
- ↑ King 2014 ↓, s. 34-35.
- ↑ Zieliński, Matusiak, Gretzyngier 2015 ↓, s. 260-261.
- ↑ Zieliński, Matusiak, Gretzyngier 2015 ↓, s. 261.
- ↑ bbm.org.uk/Wojciechowski
- ↑ Lista Bajana. Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej. [dostęp 2021-08-20]. (pol.).
- ↑ Wojciechowski Mirosław Ignacy. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-02-20].
Bibliografia
edytuj- Richard King: Dywizjon 303. Walka i codzienność. Wydawnictwo RM, 2014. ISBN 978-83-7773-324-0. OCLC 898278760.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Józef Zieliński: 303 Dywizjon Myśliwski Warszawski im. Tadeusza Kościuszki. Warszawa: Bellona, 2003. ISBN 83-11-09630-9. OCLC 830493548.
- Józef Zieliński, Wojtek Matusiak, Robert Gretzyngier: Lotnicy polscy w Bitwie o Anglię. Poznań: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13984-8. OCLC 924759692.
- Miroslaw Ignacy Wojciechowski 1917–1956. wojciechowski.org.uk. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
- biografia. s. 1. [dostęp 2012-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-08)]. (ang.).
- odznaczenie. s. 1. [dostęp 2012-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).