Most gen. Elżbiety Zawackiej w Toruniu
Most gen. Elżbiety Zawackiej – most drogowy na Wiśle w Toruniu, w ciągu drogi krajowej nr 91.
Widok od strony zachodniej | |
Długość całkowita |
540 m |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Miejscowość | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda | |
Szerokość: • całkowita |
|
Liczba przęseł |
2 |
Data budowy |
2010–2013 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie Torunia | |
53°00′53,03″N 18°39′07,65″E/53,014731 18,652125 | |
Strona internetowa |
Historia budowy
edytujJest to drugi most drogowy na Wiśle w Toruniu[1]. Przygotowania do budowy mostu trwały sześć lat. Budowa mostu rozpoczęła się 19 października 2010 roku[2]. Generalny wykonawcą inwestycji było konsorcjum firm Strabag sp. z o.o. z Pruszkowa i Strabag AG z Austrii. Początkowo planowano oddać most w lipcu 2013 roku, jednak ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne i niski stan wody podczas budowy termin oddania mostu przesunięto o kilka miesięcy. Koszt budowy wyniósł 753 mln zł[1]. 78% inwestycji dofinansowano ze środków unijnych[3].
Most został oddany do użytku 9 grudnia 2013 roku[4]. Most przyjął imię gen. Elżbiety Zawackiej. Podczas uroczystości oddania mostu, na jednym z przęseł odsłonięto płaskorzeźbę przedstawiającą patronkę mostu[1].
W 2014 roku most gen. Elżbiety Zawackiej został uznany przez Kapitułę Konkursu Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej za „Dzieło Mostowe Roku 2013”[3].
Dane techniczne
edytujWygląd mostu odnosi się do architektonicznego układu Torunia. Został wykonany jako stalowa konstrukcja łukowa. Kształt przęseł nawiązuje do istniejących wcześniej mostów w Toruniu: kolejowego im. Ernesta Malinowskiego i drogowego im. Józefa Piłsudskiego. Konstrukcja opiera się na jednej, centralnej podporze, która zapewnia zachowanie żeglowności i nie zakłóca pierwotnego biegu rzeki. Cała budowla ma 18 tys. ton konstrukcji stalowej. Podczas jej budowy zużyto 8 tys. ton stali zbrojeniowej, 3 tys. ton asfaltu i 65 tys. m³ betonu. Nawierzchnię wykonano z asfaltu lanego[4]. Do posadowienia podpór samego mostu wbito w grunt 1,5 tys. pali prefabrykowanych o wymiarach 40 × 40 cm. Do posadowienia pozostałych obiektów inżynierskich zużyto kolejne 2,5 tys. pali[5]. Most zawieszono na najdłuższych w Polsce przęsłach łukowych, mających po 50 m wysokości i 270 m długości (mierzonej od najwyższego punktu łuku do poziomu góry fundamentu podpory) oraz 2,75 t masy[1]. Szerokość mostu wynosi 30 m. Przeprawa ma po dwie jezdnie, każda ma dwa pasy ruchu. Po jednej stronie mostu znajduje się ścieżka rowerowa, po drugiej chodnik dla pieszych[1]. Podczas budowy zamontowano 140 punktów świetlnych koloru białego, podkreślające walory architektoniczne mostu[4].
Trasa mostowa liczy 4,1 km długości[1]. Z prawobrzeżnego Torunia droga na most prowadzi przez skrzyżowanie na placu Ignacego Daszyńskiego. Podczas budowy mostu powstało skrzyżowanie liczące trzy poziomy. W jego skład wchodzą m.in. tunel, rondo i estakada. Na lewobrzeżnym Toruniu powstało kilka metrów nowych odcinków dróg, przejścia podziemne dla pieszych i wiadukt nad koleją[4]. W ramach budowy most powstały również zatoki autobusowe, chodniki, droga rowerowa, estakady nad terenami zalewowymi (600 m po prawej, 830 m po lewej stronie Wisły). Estakady prawobrzeżne opierają się na 12 podporach, lewobrzeżne na 18. W ramach inwestycji wybudowano lub przebudowano jedenaście ulic o łącznej długości 11 km[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Największy most łukowy w Polsce już otwarty. tvn24.pl, 2013-12-09. [dostęp 2023-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-21)].
- ↑ Ruszyła budowa mostu na Wiśle w Toruniu. portalsamorzadowy.pl, 2010-10-19. [dostęp 2023-04-15].
- ↑ a b Dzieło roku – most w Toruniu z dodatkowym dofinansowaniem. portalsamorzadowy.pl, 2014-09-22. [dostęp 2023-04-15].
- ↑ a b c d Nowy most drogowy w Toruniu ma już trzy lata [ZDJĘCIA]. nowosci.com.pl, 2016-12-09. [dostęp 2023-04-15].
- ↑ a b Nowy most drogowy. torun.pl. [dostęp 2023-04-15].