Długorogie, nitkorogie (Nematocera) – podrząd muchówek (Diptera) charakteryzujących się wydłużonym ciałem, nitkowatymi – zwykle długimi – czułkami oraz 3–5-członowym głaszczkiem szczękowym[2]. Znane są też jako muchówki długoczułkie[2], długoczułkie[3][2][4], długoczułkowe[5], długoczułkowce[6], długowąse[7], muchówki długowąse (Diptera longicera) i muchówki niższe[8]. Grupę tę wyodrębnił wśród muchówek francuski zoolog Pierre-André Latreille nazywając ją Nemocera[9].

Długorogie
Nematocera[1]
Latreille, 1802
Ilustracja
Samica komara tygrysiego wkłuwająca się w skórę
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

muchówki

Podrząd

długorogie

Synonimy
  • Nemocera Latreille, 1802

Jest to grupa owadów stosunkowo słabo poznana. Liczba opisanych na świecie gatunków według stanu wiedzy z 2004 roku przekroczyła 57 tysięcy, z czego w Polsce wykazano około 2200 gatunków. Szacuje się, że na terenie Polski może być nawet 3500 gatunków Nematocera[3].

W języku polskim nazwy zwyczajowe długoczułkie i długoczułkowe stosowane są również dla prostoskrzydłych z podrzędu Ensifera określanych jako prostoskrzydłe długoczułkowe[10] lub długoczułkie[3].

Gatunki zaliczane do tego podrzędu grupowane są w infrarzędach:

  • Axymyiomorpha
  • Bibionomorpha
  • Blephariceromorpha
  • Culicomorpha
  • Psychodomorpha
  • Ptychopteromorpha
  • Tipulomorpha

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Nematocera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.
  3. a b c Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007, s. 12, 320. ISBN 978-83-881470-7-4.
  4. Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
  5. Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 599. ISBN 978-83-01-14595-8.
  6. Jan Koteja, 22.5.5 Gromada: Insecta syn. Hexapoda - owady, [w:] Eugeniusz Grabda i inni, Zoologia. Bezkręgowce, Eugeniusz Grabda (red.), wyd. 2 zmienione, t. 2, część 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, s. 533, ISBN 83-01-05178-7.
  7. Ryszard Sadziewski, Wojciech Giłka: Rząd: muchówki – Diptera. W: Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 412.
  8. Nikołaj Nikołajewicz Pławilszczikow: Klucz do oznaczania owadów. prof.dr Henryk Sandner (red.), dr Andrzej Batko (tłum.), dr Andrzej Batko, prof. dr Sędzimir Maciej Klimaszewski, dr Jan Koteja, dr Henryk Szelęgiewicz (uzup. tekst). Wyd. 2 poprawione i uzupelnione. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne (PWRiL), 1972. Cytat: 595.7(026).
  9. Latreille, P.-A. 1802: Histoire naturelle, generale et particuliere, des Crustaces et des Insectes.
  10. Ursula Stichmann-Marny, Erich Kretzschmar: Przewodnik. Rośliny i zwierzęta. Warszawa: Multico, 2006. ISBN 83-7073-429-4.