Nawaga europejska

(Przekierowano z Nawaga)

Nawaga europejska[2], nawaga[2] (Eleginus nawaga) – gatunek ławicowej ryby oceanicznej z rodziny dorszowatych (Gadidae), blisko spokrewniony z gatunkami rodzaju Gadus.

Nawaga europejska
Eleginus nawaga[1]
(Koelreuter, 1770)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

dorszokształtne

Rodzina

dorszowate

Rodzaj

Eleginus

Gatunek

nawaga europejska

Synonimy
  • Eleginus navaga (Walbaum, 1792)
  • Eleginus navaga karaensis Essipov, 1941
  • Eleginus navaga navaga (Walbaum, 1792)
  • Eleginus nawaga karaensis Essipov, 1941
  • Gadus callarias nawaga Walbaum, 1792
  • Gadus navaga Walbaum, 1792
  • Gadus nawaga Walbaum, 1792
Zasięg występowania
Mapa występowania

Zasięg występowania edytuj

Występuje na północy Rosji i wschodniej Europy, w Morzu Białym, Morzu Barentsa, Morzu Karskim, Zatoce Kolskiej oraz ujściu rzeki Ob. Zamieszkuje płytkie wody przybrzeżne o miękkim dnie, najczęściej w pobliżu lodowców. Często wpływa do ujść i zatok przybrzeżnych i podąża daleko w górę rzek[3].

Charakterystyka edytuj

Grzbiet ciemnobrązowy, a podbrzusze jasnoszare. Na całym ciele obecne są jaśniejsze plamki. Zazwyczaj dorasta do około 25–40 cm długości i niecałego kilograma masy ciała[4], jednak populacja zamieszkująca Morze Białe jest stosunkowo mniejsza, dorasta do 15–25 cm długości. Zarówno samiec jak i samica żyją około 10–12 lat[5]. Głównym pożywieniem nawagi są skorupiaki oraz drobne ryby.

Rozmnażanie edytuj

Tarło odbywa się w sezonie zimowym, w małych płytkich zatoczkach lub w ujściach mniejszych rzek. Samica składa wtedy od 6 do 9 tysięcy jajek wprost do piaszczystego podłoża lub rozprasza po skalistym dnie.

Przypisy edytuj

  1. Eleginus nawaga, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  3. Cheung, W.W.L., T.J. Pitcher, D. Pauly. A fuzzy logic expert system to estimate intrinsic extinction vulnerabilities of marine fishes to fishing. „Biol. Conserv.”. 124, s. 97-111, 2005. 
  4. Cohen, D.M., T. Inada, T. Iwamoto, N. Scialabba. Gadiform fishes of the world (Order Gadiformes). An annotated and illustrated catalogue of cods, hakes, grenadiers and other gadiform fishes known to date. „FAO Fish. Synop.”. 125 (10), s. 425, 1990. 
  5. Altman, P.L., D.S. Dittmer: Growth, including reproduction and morphological development. Federation of American Societies for Experimental Biology, 1962.