Nesotragus

rodzaj ssaków

Nesotragusrodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Nesotragus
Von Düben, 1846[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – antylopka piżmowa (N. moschatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

Neotragini

Rodzaj

Nesotragus

Typ nomenklatoryczny

Nesotragus moschatus Von Düben, 1846

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w gęstych lasach zachodniej, środkowej i południowo-wschodniej Afryki[3][4][5].

Morfologia edytuj

Długość ciała 49–66 cm, długość ogona 9–13 cm, wysokość w kłębie 28–38 cm; długość rogów 3,2–12,7 cm; masa ciała 2,2–10 kg (samice są nieco większe i cięższe od samców)[4][6]. Wzór zębowy: I   C   P   M   (x2) = 32[4].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1846 roku szwedzki zoolog Magnus Wilhelm von Düben w artykule poświęconym antylopom opublikowanym na łamach Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-Akademiens Forhandlingar[1]. Na gatunek typowy von Düben wyznaczył (oznaczenie monotypowe) antylopkę piżmową (N. moschatus).

Etymologia edytuj

  • Nesotragus: gr. νησος nēsos ‘wyspa’ (tj. Chapani); τραγος tragos ‘kozioł’[7].
  • Hylarnus: gr. ὑλη hulē ‘teren lesisty, las’[8]; ἁρνος harnos ‘owieczka’[9][2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Neotragus batesi de Winton, 1903.

Podział systematyczny edytuj

W niektórych ujęciach systematycznych taksony z tego rodzaju należą do rodzaju Neotragus[3][4][5]; ponadto wyróżniane są dwa gatunki wyodrębnione z N. moschatusN. kirchenpaueri i N. livingstonianus[3][4]; tutaj klasyfikacja za Mammals Diversity Database i All the Mammals of the World[10][6][11]:

Przypisy edytuj

  1. a b W. von Dueben. Ny Antelop-art. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-Akademiens Forhandlingar”. 3 (7), s. 221, 1847. (szw.). 
  2. a b O. Thomas. On a new Pigmy Antelope obtained by Col. J, J. Harrison in the Semliki Forest. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh series. 18, s. 149, 1906. (ang.). 
  3. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 332. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. a b c d e C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 621–623. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  5. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Neotragus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-23]. (ang.).
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 604. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 459, 1904. (ang.). 
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 121.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 26.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
  11. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 179. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

Bibliografia edytuj