Niżnia Miętusia Rówień
Niżnia Miętusia Rówień – polana reglowa w Dolinie Miętusiej – wschodnim odgałęzieniu Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się tuż poniżej przełęczy Przysłop Miętusi i Miętusiej Polany. Położona jest na wysokości 1100–1120 m[1]. Ze wszystkich stron otoczona jest lasem, zresztą w znacznym stopniu już zarosła drzewami[2]. Z polany widoki na Czerwone Wierchy, ładnie prezentują się stąd Wantule, Wielka Świstówka i wiszące dolinki: Dolina Litworowa i Mułowa[3].
 Niżnia Miętusia Rówień na dole. Powyżej Miętusia Polana oraz Kończysta Turnia i Zawiesista Turnia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1100–1120 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′29″N 19°53′37″E/49,258056 19,893611
| |
W przeszłości polana wchodziła w skład Hali Miętusiej. W 1955 r. miała powierzchnię ok. 10 ha, ale w 2004 r. w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o 55%[4]. Była to jedna z żyźniejszych polan, charakteryzowała się obfitym wzrostem trawy. Wśród bujnych traw dość licznie rośnie tutaj omieg górski[5].
Przez polanę nie prowadzi żaden szlak turystyczny[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2022-03-07].
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.