Nicefor Gorzeński
Nicefor Henryk Zachariasz Gorzeński[1][2] herbu Nałęcz (ur. ok. 1754[2], zm. 10 czerwca 1839[3]) – szambelan króla Stanisława Agusta Poniatowskiego od 1788, chorąży gnieźnieński od 1791.
 Nałęcz | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Ojciec | |
| Matka |
Anna z Deręgowskich |
| Żona |
Konstancja z Sołtyków |
| Dzieci |
Józef Feliks Stanisław Gorzeński |
| Rodzeństwo | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujBył synem Franciszka i Anny z Deręgowskich[2]. Miał pięciu braci: Tymoteusza (1743–1825), arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego i prymasa Polski, Makarego, kasztelana kamieńskiego, Leona, szambelana króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, kapitana wojsk francuskich, Feliksa, pułkownika wojsk królewskich i Piotra Antoniego, przeora Cystersów w Mogile[4].
Był szambelanem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1788. 30 maja 1789 został komisarzem Sejmu Czteroletniego z powiatu kaliskiego województwa kaliskiego do szacowania intrat dóbr ziemskich[5]. Był posłem województwa kaliskiego na Sejm Czteroletni w 1790[6], członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, chorążym gnieźnieńskim w 1791, a w czasie insurekcji kościuszkowskiej pełnomocnikiem-zastępcą Rady Najwyższej Narodowej w gnieźnieńskiem.
W 1792 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[7][8].
Wiele miejsca Gorzeńskiemu w swoich pamiętnikach poświęcił Adam Turno. Wskazywał m.in. na jego dobry sposób gospodarowania. Był wykonawcą woli testamentalnej Augustyna Gorzeńskiego, a po śmierci Kazimierza Turno pełnił kuratelę nad majątkiem nieletnich Turnów[8].
Życie prywatne
edytujOżenił się z Konstancją z Sołtyków herbu Sołtyk (zm. 8 maja 1826[3]), córką kasztelana warszawskiego Macieja Sołtyka[9], bratanicą biskupa krakowskiego, Kajetana Sołtyka[8]. Z tego małżeństwa miał syna Józefa Feliksa Stanisława[10][11].
Przypisy
edytuj- ↑ Nicefor Gorzeński w Genealogii potomków Sejmu Wielkiego
- ↑ a b c Metrykalia, katolickie, część 1, 1146 (Buk), 17 marca 1754 [dostęp 2023-08-19].
- ↑ a b Szymon Balcer: Tablice epitafijne na kościele w Witaszycach. 2015-11-23. [dostęp 2023-08-20].
- ↑ Uruski 1907 ↓, s. 292,293.
- ↑ Volumina Legum. T. IX. Kraków: 1889, s. 81.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. Warszawa: 1791, s. 315.
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński: Order Św. Stanisława. Warszawa: 2006, s. 207. ISBN 83-7339-036-7.
- ↑ a b c praca zbiorowa, Non omnis moriar. Groby i sylwetki ziemian z powiatu jarocińskiego, Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Dobrzyca, 2013, s.14-15, ISBN 978-83-935682-0-8
- ↑ Sołtykowie, [w:] Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej R. 17, Poznań 1895, s. 171.
- ↑ Uruski 1907 ↓, s. 293.
- ↑ Metrykalia, katolickie, część 5, 31697 (Poznań - Św. Maria Magdalena), 20 listopada 1783 [dostęp 2023-08-19].
Bibliografia
edytuj- Akty powstania Kościuszki, t. III, Wrocław-Kraków 1955
- Herbarz polski, t. VI, Warszawa 1903
- Adam Skałkowski, Towarzystwo Przyjaciół Konstytucji 3 maja, w: Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej, 1930
- Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. IV. Warszawa: 1907.