Nihoa gruberi
Nihoa gruberi – gatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei.
| Nihoa gruberi | |
| Raven, 1994 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Nihoa gruberi |
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1994 roku przez Roberta Ravena[1][2] na podstawie pojedynczego samca. Jako lokalizację typową wskazano Nową Brytanię. Epitet gatunkowy został nadany na cześć Jürgena Grubera, kuratora zbioru pajęczaków w Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[2].
Morfologia edytuj
Holotypowy samiec ma ciało długości 12 mm oraz karapaks długości 5,6 mm i szerokości 4,9 mm. Karapaks jest w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony pomarańczowobrązowo z niewiele ciemniejszymi częścią głowową i bokami, porośnięty brązowymi włoskami i czarnymi szczecinkami. Jamki karapaksu są krótkie i proste. Szczękoczułki są pomarańczowobrązowe, porośnięte brązowymi szczecinkami, pozbawione rastellum. Bruzda szczękoczułka ma 8 dużych i 4 małe zęby na krawędzi przedniej oraz 3 ziarenka w części środkowo-nasadowej. Szczęki zaopatrzone są w 2 lub 3 kuspule. Odnóża są żółtobrązowe, pozbawione obrączkowania. Golenie odnóży przedniej pary mają stożkowatą ostrogę subdystalną z długim i prostym megakolcem oraz małą, trójkątną mikroostrogę. Pazurki pierwszej i ostatniej pary odnóży mają po jednym szeregu ząbków. Nogogłaszczki samca mają wklęśnięte na powierzchni tylno-bocznej cymbium oraz długi i gruszkowaty bulbus stopniowo zwężony ku zakręconemu embolusowi[2].
Występowanie edytuj
Pająk ten występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei. Znany jest wyłącznie z Nowej Brytanii[2].