Nikola Šop (ur. 19 sierpnia 1904 w Jajcach, zm. 2 stycznia 1982 w Zagrzebiu) – bośniacki poeta, pochodzenia chorwackiego[1][2]. W 1970 roku dostał Nagrodę Vladimira Nazora za całokształt twórczości[3].

Nikola Šop
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1904
Jajce

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1982
Zagrzeb

Narodowość

bośniacka

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Charakterystyka twórczości edytuj

Tworzył poezję o charakterze religijnym, w której prezentował Jezusa Chrystusa jako zwykłego, przeciętnego człowieka, zawieszonego pomiędzy boską a ludzką naturą, który wędruje po świecie i zachwyca się otoczeniem, ale jednocześnie jest zgorszony otaczającym złem i deprawacją[4].

W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku tematyką poezji Šopa stały się loty kosmiczne i podbój kosmosu przez człowieka[1][4].

Zbiory poezji edytuj

  • “Pjesme siromašnog sina” (1926.)
  • “Isus i moja sjena” (1934.)
  • “Od ranih do kasnih pijetlova” (1939.)
  • “Za kasnim stolom” (1943.)
  • “Tajanstvena prela” (1943.)
  • “Kućice u svemiru” (1957.)
  • “Astralije” (1961.)

Nagrody edytuj

Rok Nagroda Tytułem
1970 Nagroda Vladimira Nazora całokształt[3]

Przypisy edytuj

  1. a b Historija.ba - Rođen Nikola Šop [online], www.historija.ba [dostęp 2020-11-26].
  2. Osvrt: Nikola Šop, balkanski pjesnik koji je opjevao svemirska istraživanja [online], kurziv.net, 12 kwietnia 2019 [dostęp 2020-11-26] (chorw.).
  3. a b Šop, Nikola | Hrvatska enciklopedija [online], www.enciklopedija.hr [dostęp 2020-11-26].
  4. a b Luka Perković, Frano Alfirević, Vladislav Kušan, Izabrana djela. Pet stoljeća hrvatske književnosti., Zagreb: Matica hrvatska., 1969, s. 114.