Nowe Książki

polskie czasopismo literackie (Warszawa; 1949–)

Nowe Książki – polski miesięcznik literacki wydawany od 1949 w Warszawie, do końca marca 2010 wydawany przez Bibliotekę Narodową, a od 1 kwietnia 2010 przez Instytut Książki[1].

Nowe Książki
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Polska

Adres

ul. Mazowiecka 11
00-052 Warszawa

Wydawca

Instytut Książki

Tematyka

literatura

Pierwszy numer

1949

Redaktor naczelny

Grzegorz Filip

Średni nakład

4000 egz.

Format

A4

Liczba stron

88

ISSN

0137-8562

Strona internetowa

Jest to najstarsze polskie czasopismo poświęcone polskim nowościom wydawniczym.

„Nowe Książki” na samym początku były bibliograficznym biuletynem nowości. Później czasopismo przekształcało się i poszerzało swoją zawartość. Zmieniło się w czasopismo recenzyjno-publicystyczne, z wieloma stałymi działami, felietonami i innymi rodzajami publikacji[2].

Stałe działy

edytuj

Stałe działy periodyku to m.in.:

  • „O literaturze”
  • „Proza polska”
  • „Proza obca”
  • „Poezja”
  • „Dramat”
  • „Wspomnienia-biografie”
  • „Sztuka”
  • „Wokół religii”
  • „Filozofia”
  • „Historia”
  • „Publicystyka”
  • „Polityka”
  • „Popularyzacja nauki”
  • „Dla dzieci”

Recenzje i omówienia książek, pomieszczone w wymienionych działach, pisane są przez kompetentnych krytyków literackich, specjalistów i naukowców.

Redaktorzy naczelni

edytuj

W latach 1953–1981 redaktorami naczelnymi byli: Juliusz Wiktor Gomulicki, Adam Klimowicz, Zenona Macużanka, Marcin Czerwiński, Lidia Wójcik, Tomasz Łubieński. W tych latach pismo ukazywało się co dwa tygodnie (dwutygodnik)[2].

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Przypisy

edytuj
  1. Czasopisma patronackie w Instytucie Książki. 2010-04-06. [dostęp 2010-04-21].
  2. a b Historia [online], Nowe Książki [dostęp 2022-12-19].