ORP Semko

ORP „Semko” – polski okręt ratowniczy projektu R-30, numer taktyczny R-13.

ORP „Semko”

„Semko” po wycofaniu ze służby, 2013 rok
Klasa	okręt ratowniczy
Projekt	R-30
Oznaczenie NATO	Pluskwa
Historia
Stocznia	Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni
Położenie stępki	1984
Wodowanie	1985
Marynarka Wojenna
Wejście do służby	9 maja 1987
Wycofanie ze służby	31 marca 2006
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	365 t pełna
Długość	32,38 m
Szerokość	8,93 m
Zanurzenie	3,65 m
Napęd
spalinowy wysokoprężny silnik Cegielski-Sulzer 6AL25/30 o mocy 1080 kW
Prędkość	12 w.
Zasięg	4000 Mm/ 7 węzłach
Załoga	18

Okręt ten został zaprojektowany w Polsce i zbudowany w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni jako ostatni z serii (numer budowy R-30/3). Jego okrętami bliźniaczymi były ORP „Bolko” i „Gniewko”. Zamówienie złożono dopiero w 1983 roku, po dłuższej przerwie, a budowę rozpoczęto w 1984 roku (brak bliższych danych). Kryzys gospodarczy spowodował wstrzymanie w 1985 roku prac wykończeniowych przy gotowym kadłubie na rok i okręt ostatecznie wszedł do służby 9 maja 1987 roku. Okręt powstał jako rozwinięcie „cywilnych” wersji kutrów ratowniczych projektu R-17 i R-27. Okręt przeznaczony był do zadań poszukiwawczo-ratowniczych. Wyposażony był w łódź pneumatyczną z silnikiem doczepnym, sprężarkę, działko przeciwpożarowe, komorę dekompresyjną oraz hak holowniczy wraz z wciągarką i bom ładunkowy o udźwigu do 2 ton. Bazował w Świnoujściu.

Został wycofany ze służby 31 marca 2006 roku.

Po wycofaniu ze służby został zakupiony przez firmę Sling Sp.j. z Pruszcza Gdańskiego i przemianowany na „Sling I”, lecz został następnie odstawiony w Gdańsku, a w 2013 rozpoczęto jego złomowanie.

Bibliografia

• Jarosław Ciślak: Polska Marynarka Wojenna 1995: okręty, samoloty i śmigłowce, uzbrojenie, organizacja. Warszawa: Lampart / Bellona, 1995, seria: Ilustrowana Encyklopedia Techniki Wojskowej. 6. ISBN 83-86776-08-0.
• Robert Rochowicz. Uniwersalni ratownicy. Kutry projektu R-30. „Morze”. 5/2018. IV (32), maj 2018. Warszawa. ISSN 2543-5469.