Oblężenie Krakowa (1345)
Oblężenie Krakowa podczas wojny polsko-czeskiej (1345-1348) rozpoczęło się 12 lipca 1345 roku. W ciągu 8 dni oblężenia, Czechom, którymi dowodził oślepły już wtedy król Jan Luksemburski, nie udało się zdobyć miasta.
| wojna polsko-czeska 1345-1348 | |||
 Brama Sławkowska wzmiankowana w 1311 r. | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium |
Królestwo Polskie | ||
| Przyczyna |
atak Kazimierza Wielkiego na Górny Śląsk | ||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk polskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||
 50°03′11,7″N 19°56′38,2″E/50,053250 19,943944
| |||
Odparcie czeskiego ataku rozpoczęło okres 150 lat, w którym polska stolica do końca XV wieku była bezpieczna od wrogów zewnętrznych[1].
Przyczyny oblężenia
edytujWiosną 1345 roku książę świdnicki Bolko II Mały został najechany przez Jana Luksemburczyka. Kazimierz Wielki w odwecie uderzył w czerwcu na księstwo opawskie doprowadzając do wojny polsko-czeskiej. Z kolei król Czech Jan Luksemburski wyprawił się na leżącą na Górnym Śląsku ziemię wodzisławską. 29 czerwca 1345 roku, stanął obozem pod Wodzisławiem, jednakże Kazimierz Wielki bitwy nie przyjął i wycofał się[2]. Jan Luksemburski zwinął obozowisko i podążył śladem wycofującego się Kazimierza. Pociągnęło to za sobą wyprawę czeską skierowaną na Kraków.
Oblężenie
edytuj12 lipca armia czeska dotarła do Krakowa i rozpoczęło się oblężenie miasta. Przekazy źródłowe dotyczące wyprawy czeskiej do Małopolski są bardzo fragmentaryczne i nie pozwalają na pełne odtworzenie przebiegu kampanii[3].
W czasie oblężenia Czesi ponieśli dwie porażki w potyczkach - wydzielony oddział dążący do przyłączenia się do sił oblegających miast został pobity pod Miechowem przez wspierających Kazimierza III Węgrów, a porażka Czechów koło Będzina mogła zostać poniesiona przez inny wydzielony oddział zarówno w drodze na Kraków, jak i podczas odwrotu[3].
Król Czech zawarł w Pyzdrach w dniu 6 września 1345 rozejm z Kazimierzem Wielkim i Bolkiem Świdnickim do dnia 11 listopada tego roku.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Paweł Jasienica, Polska Jagiellonów, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, s. 272, ISBN 83-06-01796-X.
- ↑ Kazimierz Popiołek, Historia Śląska pd pradziejów do 1945 roku, Katowice 1972, s.52
- ↑ a b Jerzy Wyrozumski, Dzieje Polski piastowskiej VIII w. - 1370, 1999, s. 329, ISBN 83-85719-38-5.