Okap z Rurami
Okap z Rurami – jaskinia we wsi Kobylany, w gminie Zabierzów w powiecie krakowskim. Znajduje się pomiędzy turniami Żabi Koń i Dziób Kobylański w lewym zboczu Doliny Kobylańskiej[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Olkuskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel |
prywatny |
Długość |
16,8 m |
Deniwelacja |
4 m[1] |
Wysokość otworów |
320[1] m n.p.m. |
Ekspozycja otworów |
ku zachodowi[1] |
Kod |
J.Olk.I-06.82 |
Położenie na mapie gminy Zabierzów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°09′20″N 19°45′22″E/50,155556 19,756111 | |
Strona internetowa |
Opis jaskini edytuj
Jaskinia znajduje się 15 m powyżej dna doliny. Od ścieżki turystycznej wiodącej dnem doliny do niego schodki wykonane w stromym zboczu. Schronisko znajduje się po lewej ich stronie. I ma postać sporej nyży pod skalnym okapem. Od jej skrajnych końców odchodzą dwa ciasne korytarzyki. Prawy za dwumetrowym progiem prowadzi w górę do niewielkiej salki, która kończy się po 3 m. W lewym korytarzyku za podobnym progiem znajduje się poprzeczna niedostępna szczelina[1].
Jest to jaskinia krasowa wytworzona w wapieniach górnej jury. Nie ma szaty naciekowej, a namulisko składa się z gliny i skalnego rumoszu. W okolicy otworu rośnie agrest, pokrzywa zwyczajna i babka zwyczajna, w nyży mchy, porosty i glony. Głębsze partie jaskini są wilgotne i ciemne. Ze zwierząt obserwowano pająki z rodzaju Meta i ćmy[1].
Historia poznania edytuj
Okap znany jest od dawna. Po raz pierwszy wzmiankowali go K. Baran i T. Opozda w 1983 roku[3]. W czerwcu 2003 r. J. Nowak sporządził jego aktualną dokumentację[1].
Obok Okapu z Rurami znajduje się Schronisko z Obrazem i Tunelik przy Schronisku z Obrazem. Prowadzą do nich te same schody[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Jakub Nowak , Andrzej Górny , Okap z Rurami, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2018-12-02] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ K. Baran, T. Opozda, Skałki Podkrakowskie. Przewodnik wspinaczkowy – tom 1., Warszawa-Kraków: PTTK, Wydawnictwo „KRAJ”, 1983, s.120