Omieg wschodni

gatunek rośliny

Omieg wschodni, o. kaukaski (Doronicum orientale Hoffm.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. W środowisku naturalnym występuje w lasach i rzadkich zaroślach na obszarze Azji Mniejszej i południowo-wschodniej części Europy. Jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Omieg wschodni
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

omieg

Gatunek

omieg wschodni

Nazwa systematyczna
Doronicum orientale Hoffm.
Commentat. Soc. Phys.-Med. Univ. Lit. Caes. Mosq. 1:8. 1808
Synonimy
  • Doronicum caucasicum M. Bieb.
Kwiatostany
Owoce, puch kielichowy i dno koszyczka

Morfologia edytuj

Łodyga
Prosta, wzniesiona, naga. Osiąga wysokość do 50 cm. Pod ziemią roślina posiada kłącze ze zgrubiałymi rozłogami o jedwabistych włoskach.
Liście
Sercowate o ząbkowanych lub karbowanych brzegach, nagie. Większość liści zebrana w rozecie przyziemnej. Wyrastają one na nagich lub skąpo owłosionych ogonkach liściowych. Na łodydze tylko 1–3 niedużych liści łodygowych wyrastających skrętolegle i nasadami obejmujących łodygę.
Kwiaty
Żółte, zebrane w średniej wielkości koszyczki wyrastające po 1–2 na szczycie pędów. Dno koszyczka jest silnie wypukłe. Brzeżne kwiaty języczkowe duże.

Biologia edytuj

Bylina, geofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca, jest owadopylny. Nasiona rozsiewane przez wiatr. Liczba chromosomów 2n = 60.

Zastosowanie i uprawa edytuj

  • Roślina ozdobna uprawiana w gruncie. Nadaje się na rabaty i na kwiat cięty; w wodzie kwiaty dość długo nie więdną. W niewielkich kępach może być uprawiany także w ogrodach skalnych, a w doniczkach i pojemnikach na balkonach, tarasach. Jest łatwy w uprawie.
  • Wymagania: stanowisko słoneczne, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. W pełni mrozoodporny.
  • Rozmnażanie: najłatwiej przez podział rozrośniętych kęp. Można też przez nasiona, które wysiewa się wiosną na rozsadniku.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.